Lijst van heersers over Nassau

Uit Wiki Raamsdonks Historie

Dit is een lijst van heersers over alle Nassause deelgraafschappen en -vorstendommen. De nummering van de heersers kan per bron afwijken omdat soms per tak wordt geteld, maar soms ook centraal wordt doorgenummerd.

Graven van Laurenburg, sinds 1160 van Nassau (1093-1255)

Walramse linie

Wapen van Walramse linie

De Walramse linie ontstond in 1255 door deling van Nassau.

Graven van Nassau (1255-1355)

Graven van Nassau-Sonnenberg (1355-1404)

  • 1355-1361: Kraft
  • 1355-1390: Rupert
  • 1390-1404: Sonnenberg is in bezit van de weduwe van Rupert
  • 1404: Sonnenberg komt in gezamenlijk bezit van de graven van Nassau-Wiesbaden-Idstein en Nassau-Weilburg

Graven van Nassau-Wiesbaden-Idstein (1355-1605)

Graven van Nassau-Weilburg (1355-1442) en Saarbrücken (1381-1442)

Graven van Nassau-Weilburg (1442-1561)
Nassau Weilburg 1789
Graven van Nassau-Neuweilnau (1561-1602)
Graven van Nassau-Weilburg (1561-1594)

Graven van Nassau-Gleiberg (1594-1602)

Graven van Nassau-Weilburg (1594-1602)

Graven van Nassau-Saarbrücken (1442-1574)
Saarbücken (geel)
Graven van Nassau-Ottweiler (1574-1602)
Graven van Nassau-Saarbrücken (1574-1602)

Graven van Nassau-Saarbrücken en Nassau-Weilburg (1602-1629)

Graven van Nassau-Neuweilnau (1629-1632)

Graven, sinds 1688 vorsten van Nassau-Idstein (1629-1728)

Graven van Nassau-Saarbrücken (1629-1659)

Graven van Nassau-Ottweiler (1659-1723)
Graven van Nassau-Saarbrücken (1659-1728)
Graven, sinds 1688 vorsten van Nassau-Usingen (1659-1728)

Vorsten van Nassau-Saarbrücken en Nassau-Usingen (1728-1735)

Vorsten van Nassau-Saarbrücken (1735-1793)
Vorsten van Nassau-Usingen (1735-1806)

Graven, sinds 1688 vorsten van Nassau-Weilburg (1629-1806)

Hertogdom Nassau 1816-1866

Hertogen van Nassau (1806-1866)

Ottoonse linie

Wapen van Ottoonse linie

De Ottoonse linie ontstond in 1255 door deling van Nassau.

Graven van Nassau (1255-1303)

Graven van Nassau-Dillenburg (1303-1328)

Graven van Nassau-Hadamar (1303-1394)

Graven van Nassau-Siegen (1303-1343)

Graven van Nassau-Beilstein (1343-1561)

Graven van Nassau-Dillenburg of Nassau-Siegen (1343-1475)

Graven van Nassau-Breda, sinds 1530 prinsen van Orange (1475-1702)
Graven van Nassau-Dillenburg of Nassau-Siegen (1475-1607)
Nassau-Dillenburg 1547
Graven van Nassau-Dillenburg (1607-1620)
Graven van Nassau-Beilstein (1607-1620)
Graven, sinds 1652 vorsten van Nassau-Dillenburg (1620-1739)
Graven, sinds 1650 vorsten van Nassau-Hadamar (1607-1711)
Graven van Nassau-Siegen (1607-1623)
  • 1607-1623: Johan VII "de Middelste"
  • 1623: strijd om de erfenis door het niet accepteren van het testament van Johan VII "de Middelste"
  • 1648: definitieve verdeling

Graven, sinds 1650 vorsten van Nassau-Siegen (katholieke tak) (1623/48-1743)

Graven, sinds 1652 vorsten van Nassau-Siegen (protestantse tak) (1623/48-1734)

Graven, sinds 1652 vorsten van Nassau-Diez (1607-1742)

Dit is de zogenoemde Friese stadhouderstak van het Huis Nassau. In 1732 werd de familienaam gewijzigd in Oranje-Nassau; [4] het vorstendom bleef tot 1742 Nassau-Diez heten.

Vorsten van Nassau-Hadamar (1742-1806)
Vorsten van Nassau-Dillenburg (1742-1806)

Het vorstendom Nassau-Dillenburg was een fusie van Nassau-Diez, Nassau-Dillenburg en protestant Nassau-Siegen met Dillenburg als hoofdstad. In 1743 werd katholiek Nassau-Siegen er aan toegevoegd.

Zie ook

  • E. Becker, Schloss und Stadt Dillenburg. Ein Gang durch ihre Geschichte in Mittelalter und Neuzeit. Zur Gedenkfeier aus Anlaß der Verleihung der Stadtrechte am 20. September 1344 herausgegeben, Der Magistrat der Stadt Dillenburg, Dillenburg, Neuauflage, 1983.
  • Wolfgang Behringer & Gabriele Clemens, Geschichte des Saarlandes, München, 2009.
  • Gerhard Bungert & Charly Lehnert (Hg.), Das Saarbrücker Schloss. Zur Geschichte und Gegenwart, Lehnert Verlag, Saarbrücken, 1989, ISBN 3-926320-15-X.
  • Carlo de Clercq, De katholieke prinsen van Nassau-Siegen in: Rolduc’s Jaarboek nr. 41, Rolduc, 1961.
  • Carlo de Clercq, Princes Belges de Nassau-Siegen in: Biographie Nationale publiée par l’Académie Royale des sciences, des lettres et des beaux-arts de Belgique, Tome 31, Supplément III, Brussel, 1962.
  • Carlo de Clercq, Documents inédits concernant les princes catholique de Nassau-Siegen in: Annalen. Geschied- en oudheidkundige kring van Ronse en het tenement van Inde, Ronse/Renaix, 1965.
  • dr. A.W.E. Dek, Genealogie van het Vorstenhuis Nassau, Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 1970.
  • R.E. van Ditzhuyzen, Oranje-Nassau. Een biografisch woordenboek, H.J.W. Becht, Haarlem, 1992, ISBN 90-230-0778-6.
  • Pierre Even, Dynastie Luxemburg-Nassau. Von den Grafen zu Nassau zu den Großherzögen von Luxemburg, Luxemburg, 2000.
  • W.G. Feith, De eerste Nassau’s in Nederland in: Maandblad van het genealogisch-heraldisch genootschap: “De Nederlandsche Leeuw” 1921, nr. 9.
  • Hellmuth Gensicke, Landesgeschichte des Westerwaldes, Wiesbaden, 1999.
  • S. Groenveld e.a. (red.), Nassau uit de schaduw van Oranje, Uitgeverij Van Wijnen, Franeker, 2003, ISBN 90-5194-261-3.
  • J.G. Hagelgans, Nassauische Geslechtstafel des Walramischen Stammes, Frankfurt/Leipzig, 1753.
  • Hermann Heck, Genealogische Betrachtungen zur Geschichte des Hauses Laurenburg-Nassau in: Nassauische Annalen 1961.
  • Johann Heinrich Hennes, Geschichte der Grafen von Nassau. Bis zum Jahr 1255, Band 1, 1842.
  • H.F.J. Hesselfelt, De oudste generaties van het huis Nassau in: De Nederlandsche Leeuw, Maandblad van het Koninklijk Nederlandsch Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde 1965, nr. 11.
  • Michel Huberty, Alain Giraud, F. & B. Magdelaine, l’Allemagne Dynastique. Tome III Brunswick-Nassau-Schwarzbourg, Alain Giraud, Le Perreux, 1981.
  • dr. N. Japikse, De Geschiedenis van het Huis van Oranje-Nassau, Zuid-Hollandse Uitgevers Maatschappij, Den Haag, 2e druk, 1948.
  • Friederich Köllner, Geschichte des vormaligen Nassau-Saarbrück'schen Landes und seiner Regenten, Teil 1, Saarbrücken, 1841.
  • Johann-Martin Kremer, Entwurf einer genealogischen Geschichte des ottonischen Astes des salischen Geslechts und des aus demselven entsprungenen nassauischen Hauses, Wiesbaden, 1779.
  • Alfred Lück, Siegerland und Nederland, Siegeländer Heimatverein e.V., Siegen, 1981.
  • Ernst Münch, Geschichte des Hauses Nassau-Oranien, Mayer, Aken/Leipzig 1831–1833 (3 delen).
  • Hans-Jürgen Pletz-Krehahn (Hg.), 650 Jahre Stadt Dillenburg. Ein Text- und Bildband zum Stadtrechtsjubiläum der Oranierstadt, Verlag E. Weidenbach, Dillenburg, 1994.
  • Albert Ruppersberg, Geschichte der Grafschaft Saarbrücken, Band 1, Saarbrücken, 2. Auflage, 1908 (herdruk: Sankt Ingbert, 1979).
  • F.W. Theodor Schliephake, Geschichte der Grafen von Nassau. Von den ältesten Zeiten bis auf die Gegenwart. Auf der Grundlage urkundlicher Quellenforschung, 1867 (2 delen).
  • Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln. Stammtafeln zur Geschichte europäischen Staaten. Neue Folge, Marburg 1978-1982.
  • C. Spielmann, Geschichte von Nassau, Wiesbaden/Montabaur, 1909-1926 (3 delen).
  • dr. C.A. Tamse (red.), Nassau en Oranje in de Nederlandse geschiedenis, A.W. Sijthoff, Alphen aan den Rijn, 1979, ISBN 90-218-2447-7.
  • J.M. van der Venne en Alexander A.M. Stols, Geslachts-Register van het Vorstenhuis Nassau, Maastricht, 1937.
  • A.A. Vorsterman van Oyen, Het vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden, A.W. Sijthoff en J.L. Beijers, Leiden en Utrecht, 1882.
  • dr. Paul Wagner, Untersuchungen zur älteren Geschichte Nassaus und des nassauischen Grafenhauses in: Nassauische Annalen 1920/25.
  • A. von Witzleben, Genealogie und Geschichte des Hauses Nassau, Stuttgart, 1854.
  • De groothertogelijke Familie van Luxemburg, Pers- en Voorlichtingsdienst, Luxemburg, 1991.
  • Het Koninklijk Huis, Rijksvoorlichtingsdienst, Den Haag, 2002.
  • Medieval Lands - Nassau.
  • www.tacitus.nu

Voetnoten


}}

Overgenomen van "https://wiki-raamsdonk.nl/index.php?title=Lijst_van_heersers_over_Nassau&oldid=28214"