Frederik Willem van Nassau-Weilburg

Uit Wiki Raamsdonks Erfgoed
Frederik Willem
Frederik Willem van Nassau-Weilburg
Frederik Willem van Nassau-Weilburg
Vorst van Nassau-Weilburg
Regeerperiode 1788-1806
Voorganger Karel Christiaan
Opvolger n.v.t.
Vorst van Nassau
Regeerperiode 1806-1816
Mederegent (hertog) Frederik August
Voorganger n.v.t.
Opvolger Willem
Militaire informatie
Rang Kolonel
Huis Nassau-Weilburg
Vader Karel Christiaan van Nassau-Weilburg
Moeder Carolina van Oranje-Nassau
Geboren 25 oktober 1768
Den Haag
Gestorven 9 januari 1816
Weilburg
Begraven Slotkerk, Weilburg
Partner Louise Isabella Alexandrina Augusta van Sayn-Hachenburg
Religie Luthers
Wapenschild
Het wapen van het hertogdom Nassau

Frederik Willem van Nassau-Weilburg (Den Haag, 25 oktober 1768 - Weilburg, 9 januari 1816) [1] [2] [3] was vorst van Nassau-Weilburg, een deel van het graafschap Nassau. Sinds 1806 was hij vorst van het hertogdom Nassau als mederegent van hertog Frederik August. Hij stamt uit de Walramse Linie van het Huis Nassau.

Biografie

Frederik Willem was de vierde, maar oudst overlevende, zoon van vorst Karel Christiaan van Nassau-Weilburg en Carolina van Oranje-Nassau, Citefout: Na het label <ref> ontbreekt het afsluitende label </ref> [4]

Frederik Willem werd na het overlijden van zijn broer Lodewijk in 1770 erfprins. Hij volgde Lodewijk ook op als kolonel van het Overijsselse regiment cavalerie en werd tevens kapitein der grenadiers van het Staatse leger, tot 1784. Citefout: Na het label <ref> ontbreekt het afsluitende label </ref>

  1. Bezittingen van de keurvorst van Trier: de ambten Wellmich, Hammerstein (met Irlich), Engers, Ehrenbreitstein, Vallendar, Sayn, Hersbach, Grenzau, Montabaur, Limburg en een deel van Boppard (Kamp en Niederkester).
  2. De delen van de keurvorst van Trier van de ambten Camberg (¼), Wehrheim (½), van de dorpen Mensfelden (5/6), Eisenbach (¼) en Hasselbach (¾), van de rijksabdij Arnstein, en van de gemediatiseerde abdijen Schönau en Mariestadt.[5]

Frederik Willem trad in 1806 toe tot de Rijnbond en wist zo de annexatie van zijn grondgebied door Napoleon te verhinderen. Met zijn achterneef Frederik August van Nassau-Usingen stond hij bij de formatie van deze Rijnbond (juli 1806) aan Frankrijk af: Kastel en Kostheim, en aan het groothertogdom Berg: Königswinter, Vilich, Deuz en Linz.[5] Frederik August en Frederik Willem regeerden gemeenschappelijk het nieuwe hertogdom Nassau (Frederik August droeg de titel hertog, Frederik Willem de titel vorst), dat was gevormd door samenvoeging van hun verenigde vroegere gebieden en vergroot met de aanwinsten door hun toetreding tot de Rijnbond, te weten de soevereiniteit over:

Frederik August en Frederik Willem waren verlichte en liberale heersers die, door middel van hervormingen, zoals de afschaffing van belastingprivileges van de adel, de invoering van persvrijheid en de bepaling alle burgers voor de wet gelijk waren, een moderne staat stichtten. Ze schaften in 1808 de lijfeigenschap af, vaardigden in 1811 een op gelijkheid van heffing gebaseerde belastingwet uit, en schonken hun land op 1 en 2 september 1814 als eerste Duitse vorsten een grondwet die voorzag in een landdag.

Na de zich aftekenende nederlaag van Napoleon konden Frederik August en Frederik Willem door een tijdige wisseling van partij de soevereiniteit van hun land ook in de Duitse Bond redden. Bij verdrag van 26 november 1813/14 juli 1814 gaf het hertogdom Nassau aan Willem VI van Oranje-Nassau (dan inmiddels soeverein vorst Willem Frederik der Nederlanden) de ambten Burbach en Neunkirchen en diens deel van het graafschap Diez terug en stond het het gehele ambt Kirberg en het dorp Mensfelden af, alsmede een deel van het ambt Camberg.[5] Als tegenprestatie erkende Willem Frederik het totale bezit van de ambten Nassau en Wehrheim door het hertogdom Nassau.[5] Kasteel Nassau bleef gemeenschappelijk bezit van de Walramse en de Ottoonse Linie.[5] Op 31 mei 1815 tekende Frederik August een verdrag met Pruisen over ruil van bezittingen.[5] Nassause troepen namen op 18 juni 1815 onder het bevel van Arthur Wellesley, hertog van Wellington, deel aan de Slag bij Waterloo tegen Napoleon. Ter herdenking van deze gebeurtenis werd 50 jaar na de slag op de Luisenplatz in Wiesbaden een monument opgericht.

Al bij de vorming van het hertogdom Nassau was het duidelijk dat Frederik August zonder mannelijke erfgenamen zou blijven, zijn twee zoons waren reeds jong overleden. Het was dus te verwachten dat de waardigheid van de hertog zou toevallen aan Frederik Willem. Daartoe kwam het echter niet omdat Frederik Willem op 9 januari 1816 op 47-jarige leeftijd door een val van een trap in Slot Weilburg om het leven kwam.Citefout: Na het label <ref> ontbreekt het afsluitende label </ref> - Wenen, 6 januari 1827), Citefout: Na het label <ref> ontbreekt het afsluitende label </ref>

  1. Willem George August Hendrik Belgicus (Kirchheimbolanden, 14 juni 1792Citefout: Na het label <ref> ontbreekt het afsluitende label </ref> volgde zijn vader op.
  2. Augusta Louise Wilhelmina (Weilburg, 5 januari 1794 [6] - Weilburg, 11 april 1796). [7]
  3. Henriëtte Alexandrina Frederica Wilhelmina (Schloss Eremitage bij Bayreuth, 30 oktober 1797 [8] - Wenen, 29 december 1829), [9] huwde te Weilburg op 17 september 1815 [10] met aartshertog Karel Lodewijk Johan Jozef Lorenz van Oostenrijk, hertog van Teschen (Florence, 5 september 1771 - Wenen, 30 april 1847). Citefout: Na het label <ref> ontbreekt het afsluitende label </ref>
  4. Frederik Willem (Bayreuth, 15 december 1799 [11] - Wenen, 6 januari 1845), [12] huwde (morganatisch) in Zwitserland in 1840 [13] met Anna Ritter, Edle von Vallyemare [14] (Wenen, 21 juni 1802 [15] - Parijs, 19 juli 1864). [16]

Voorouders

Voorouders van Frederik Willem van Nassau-Weilburg
Overgrootouders Johan Ernst van Nassau-Weilburg (1664–1719)

Maria Polyxena van Leiningen-Dachsburg-Hartenburg (1662-1725)
George August Samuel van Nassau-Idstein (1665–1721)

Henriette Dorothea van Oettingen-Oettingen (1672–1728)
Johan Willem Friso van Nassau-Dietz (1687-1711)
x 1709
Maria Louise van Hessen-Kassel (1688-1765)
George II van Groot-Brittannië (1683-1760)
x 1705
Caroline van Brandenburg-Ansbach (1683-1737)
Grootouders Karel August van Nassau-Weilburg (1685–1753)

Augusta Frederica van Nassau-Idstein (1699–1750)
Willem IV van Oranje-Nassau (1711–1751)

Anna van Hannover (1709–1759)
Ouders Karel Christiaan van Nassau-Weilburg (1735-1788)

Carolina van Oranje-Nassau (1743-1787)
Frederik Willem van Nassau-Weilburg (1768-1816)

Zie ook

Zie de categorie [[commons:#mw-subcategories|]] van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Zie de categorie [[commons:#mw-subcategories|]] van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Friedrich Wilhelm (Nassau-Weilburg) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.<style data-mw-deduplicate="TemplateStyles:r58941">.mw-parser-output .error-bronvermelding{color:#ff0000;font-weight:bold}.mw-parser-output .error-bronvermelding span{font-size:larger}</style>
  • dr. A.W.E. Dek, Genealogie van het Vorstenhuis Nassau, Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 1970.
  • drs. R.E. van Ditzhuyzen, Oranje-Nassau. Een biografisch woordenboek, H.J.W. Becht, Haarlem, 1992, ISBN 90-230-0778-6.
  • Hans Döhn, Kirchheimbolanden. Die Geschichte der Stadt, Mielke-Druck, Kirchheimbolanden, 1968.
  • Frank Baron Freytag von Loringhoven, Stammtafeln zur Geschichte der europäischen Staaten, Marburg, 1956-1970.
  • F. Freiherr von Gaisberg-Schöckingen, Das Königshaus und der Adel von Württemberg, Pforzheim, 1908.
  • H.R. Hiort-Lorenzen, Livre d'Or des Souverains, Parijs, 1895.
  • Michel Huberty, Alain Giraud, F. & B. Magdelaine, l’Allemagne Dynastique. Tome III Brunswick-Nassau-Schwarzbourg, Alain Giraud, Le Perreux, 1981.
  • Joh. W.A. Naber, Carolina van Oranje. Vorstin van Nassau-Weilburg. 1743-1787, H.D. Tjeenk Willink & Zoon, Haarlem, 1910.
  • mr. O. Schutte, Genealogische gegevens in: dr. C.A. Tamse (red.), Nassau en Oranje in de Nederlandse geschiedenis, A.W. Sijthoff, Alphen aan de Rijn, 1979, ISBN 90-218-2447-7.
  • Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln. Stammtafeln zur Geschichte europäischen Staaten. Neue Folge, Marburg 1978-1982.
  • dr. Christian Spielmann, Geschichte von Nassau, Wiesbaden/Montabaur, 1909-1926 (3 delen).
  • J.M. van der Venne en Alexander A.M. Stols, Geslachts-Register van het Vorstenhuis Nassau, Maastricht, 1937.
  • A.A. Vorsterman van Oyen, Het vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden, A.W. Sijthoff en J.L. Beijers, Leiden en Utrecht, 1882.
  • Ausgewählte Ahnentafeln der Edda (Eisernes Buch Deutschen Adels Deutscher Art), Gotha, 1925-1942 (4 delen).
  • Medieval Lands - Austria.
  • Medieval Lands - Nassau.

Voetnoten

}}