Ferdinand I van Parma
Uit Wiki Raamsdonks Erfgoed
| Ferdinand I | ||
|---|---|---|
| 1751-1802 | ||
| ||
| Hertog van Parma | ||
| Periode | 1765-1802 | |
| Voorganger | Filips | |
| Opvolger | Pauline Bonaparte, in 1806 | |
| Vader | Filips van Parma | |
| Moeder | Louise Elisabeth van Frankrijk | |
| Dynastie | Bourbon-Parma | |
Ferdinand I van Parma (Parma, 20 januari 1751 – Fontevivo, 9 oktober 1802) was hertog van Parma van 1765 tot aan zijn dood in 1802. Hij was het tweede kind en de enige zoon van Filips van Bourbon, hertog van Parma en prinses Louise Elisabeth van Frankrijk.
Ferdinand gaf zich over aan de Fransen tijdens de Italiaanse Veldtocht van 1796-1797 met het Verdrag van Parijs (november 1796). Hij moest vervolgens het dubbelhertogdom Parma-Piacenza overdragen aan Frankrijk door het verdrag van Aranjuez in 1801. Als compensatie ontving zijn zoon, Lodewijk, het groothertogdom Toscane, wat later het koninkrijk Etrurië werd.
Ferdinand trouwde met aartshertogin Maria Amalia van Oostenrijk op 19 juli 1769. Ze kregen de volgende kinderen:
- Carolina (22 november 1770 - 1 maart 1804), trouwde met Maximiliaan van Saksen
- Lodewijk (5 juli 1773 - 27 mei 1803)
- Maria Antonieta (28 november 1774 - 20 februari 1841). Zij werd ursulin
- Carlotta (7 september 1777 - 5 april 1813)
- Filips (22 mei 1783 - 2 juli 1786)
- Antonia Louise (21 oktober 1784)
- Louise Maria (17 april 1787 - 22 november 1789)
· 
· 
