Duitsers trekken Waspik binnen
Raamsdonk 1940 - 1944
Duitsers trekken Waspik binnen
Nederland was vanaf 10 mei 1940 in oorlog met Duitsland. Twee dagen later op Eerste Pinksterdag (12 mei), ging het gerucht dat de Fransen in aantocht waren om het Nederlandse leger te helpen in de strijd tegen de vijand. Veel mensen in Waspik stonden op straat. Bij Savelkouls waren drie Nederlandse militairen ingekwartierd, onder wie Cor Krol uit Waalwijk.
Volgens Wim Savelkouls wachtten ze op een telefoontje van hun commandant.
De Fransen waren in aantocht. Cor Krol liep op die zondagmiddag naar buiten om hen te zien. Wim Savelkouls ging mee. Maar de tien tot twaalf soldaten die daar op de fiets voorbij reden, de mitrailleur op het stuur, waren geen Fransen maar Duitsers.
Kerels met grauwe gezichten, een doodskop op de helm. [1] [2]
Eén van de Duitsers herkende een Hollandse soldaat en begon te schreeuwen en bevelen te geven. Ogenblikkelijk lieten ze hun fietsen vallen en stond met hun vuurwapens in de aanslag. Toen één van de Hollandse soldaten zich uit de voeten maakte, wilde één van de Duitsers hem neerschieten. Theo Savelkouls sloeg bij de Duitser het vuurwapen opzij, om de Hollandse soldaat te redden.
Dit werd Theo noodlottig, men schoot hem ogenblikkelijk dood. Dit was voor Waspik een tragische eerste Pinksterdag, waarop wonder boven wonder niet meer slachtoffers zijn gevallen. Theo was 30 jaar oud.
Bron: Historisch dorp Raamsdonk 75 jaar bevrijd
Wiki opmaak: Terry van Erp
- ↑ Terry van Erp - (Niet erg waarschijnlijk, alleen SS gebruikte het doodshoofd (Totenkopf) als embleem, en nooit op een helm. Wanneer ze een helm droegen was verder alleen de Totenkopf divisie met een doodshoofd op de kraagspiegels uitgerust. De rest dan niet meer omdat ze de pet niet meer droegen waarop dit embleem zat.)
- ↑ Terry van Erp - Hoewel veel mensen de Totenkopf alleen kennen in associatie met de SS gaat de betekenis van een Totenkopf veel verder terug. De doodskop is een oud symbool dat staat voor "loyaliteit tot in de dood" en meerdere militaire eenheden hebben dit teken gevoerd om te laten zien dat men bereid was te vechten tot de dood..
In 1740, Op de begrafenis van de Pruisische Koning Friedrich Wilhelm I werden de doeken die de rouwkapel sierden, geborduurd met grote kaakloze doodshoofden.Ter ere van deze Koning Friedrich Wilhelm I werden een jaar later de Leib-Husaren Regimenten Nr. 1 en 2 opgericht. Dit was een elite eenheid van Koninklijke lijfwachten. Zij kozen zwart als de kleur van hun uniformen en een doodskop als symbool op hun pelsmutsen. In 1809 volgde het Huzarenregiment nr. 92. in Braunschweig. Hun doodskop verschilde in het ontwerp van de Pruisische doordat de schedel naar voren was gericht en doordat de botten direct achter de schedel waren geplaatst. Ook Engelse cavalerie eenheden, met name de 17th en 21th Lancers droegen een doodskop als embleem. Hun wapenspreuk was "death or glory".
Tijdens de eerste wereldoorlog werd de doodskop als teken gebruikt door een aantal Duitse eenheden, in het bijzonder van de stoottroepen, vlammenwerpers detachementen en tankbataljons. Na 1918 verscheen de Totenkopf opnieuw in Duitsland, ditmaal op de helmen en voetuigen van diverse Freikorpsen. Hierdoor werd het een symbool van naoorlogse traditionalisme en anti- bolsjewisme Daarom was het dan ook niet verrassend dat leden van de Stosstrupp Adolf Hitler het embleem overnamen in 1923, mede door het feit dat ze een grote voorraad emblemen vonden in een depot. Hun opvolgers, de Algemeine SS, namen contact op met de firma Dreschler in München om grote aantallen Pruisische kaakloze doodshoofden te maken, Deze werden de komende elf jaar gebruikt op hun hoofddeksels.
Toen in 1934 de nieuw opgerichte Panzertruppen dezelfde doodskop als kraagembleem ging voeren, paste de SS hun embleem aan tot het bekende grijnzende doodshoofd. Ook de Waffen-SS droeg dit embleem op hun hoofddeksels; de 3.SS-Pz. Div. Totenkopf droeg een geborduurde versie ervan op de kraag. Tot aan de capitulatie in1945 was de doodskop een algemeen bekend teken en is sindsdien niet meer gedragen, althans niet in Duitsland. Een afdeling van de Amerikaanse Special Forces droeg de doodskop als embleem op hun groene baretten.