Verslag Dingeman van Amelsvoort

Jan van Amelsvoort was tijdens de oorlog slager en had zijn winkel op D69, nu Kerkstraat 27. Zoon Dingeman vertelt in onderstaande verhaal onder andere over de angst van de Raamsdonkers toen de Duitsers uit tactisch oogpunt dreigden de toren van de St. Bavokerk te laten springen. Slechts nu, zoals hij zelf later in het parochieblaadje schrijft, langdurig en jengelen en soebatten, van pastoor Leonardus van Herpt, zeggen de uit de Elzas afkomstige bezetters uiteindelijk 'Sie können ruhig sein, es gescheht nicht". De Elzassers hielden hun woord en de volgende morgen zonder de kerk op te blazen vertrokken. Het vermoeden van de Duitsers dat de Britten de toren als observatiepost zouden gaan gebruiken, werd al snel bevestigd. Van Herpt zegt daarover in het parochieblaadje: 'Nauwelijks bij de kerk aangekomen was het eerste wat de bevrijders deden, naar boven rennen om vanaf het hoogste punt de omgeving te verkennen. In de daarop volgende maanden werd de bewuste kerktoren inderdaad gebruikt als observatiepost voor de beschietingen van de overzijde van de Maas.

"Op zondagavond 29 oktober 1944 hoorden we al in de verte gerommel van zwaar geschut. Wij gingen naar bed en vlak daarna werd er op de deur gebonsd. Daar stonden Duitse soldaten die van mijn vader eisten dat hij het fornuis aanmaakte en zorgde voor hete koffie. Die Duitsers bleven de hele nacht en ons moeder Dien zei doodsbang tegen ons dat we in bed moesten blijven. Toen we de volgende morgen opstonden, waren de Duitsers verdwenen. Bij onze buurman Jantje Vissers hadden we een soort schuilkelder gemaakt van planken en daaroverheen balen stro en zand. In de kelder van Vissers, die schoenmaker was, had hij zijn stikmachines en dergelijke verstopt en mijn vader snijmachines en andere waardevol materiaal uit de slagerij. Iedereen was bang dat de Duitsers de spullen in beslag zouden nemen. Om ongeveer tien uur viel de eerstegranaat, tegen het hek van de pastorie.

Wiki opmaak: Terry van Erp