Verslag Janus Boons

Herinneringen van dhr. Janus Boons, geboren in april 1926 te Raamsdonk. Janus woont in nog in ouderlijke boerderij in de Bergenstraat 15, samen met zus Jo die geboren is in 1927.
Het gezin bestond uit vader, moeder en 3 kinderen. Naast Janus en Jo is er ook nog zus Annie, geboren in 1928.
Het gezin is de oorlog redelijk goed doorgekomen. Er werd in Raamsdonk veel beslag gelegd op spullen. De Duitsers namen koeien, paarden, voedsel enz.. mee. Bij ons is gelukkig niets meegenomen, vader Boons zorgde daar we! voor, hield die Duitsers "buiten de deur". Ons paard werd bij de overburen in huis gezet, daar kwamen ze dan niet kijken.
Vanuit het ziekenhuis in Raamsdonksveer werd het eten en meel verdeeld. Govert Zijlmans (districtsbureauhouder) zorgde goed voor zijn gemeenschap. In het ziekenhuis kwamen ze niks te kort.
Hij zorgde ervoor dat de bakkers meel hadden. De Duitsers kregen niets. Tijdens de oorlog heeft Janus niet veel Duitsers gezien. Wel veel schoten gehoord, vooral tijdens de bevrijding. De Duitse soldaten lagen tegenover hun boerderij in de heg op de Engelse soldaten te wachten.

"Tijdens de tankslag zaten wij de schuilkelder in ons huis samen met de familie Pelders uit de straat. Wij durfden niet naar buiten te gaan, alleen als het nodig was voor de veestapel. Helaas zijn er tijdens die Tankslag veel mensen gesneuveld.
Wij zelf hebben daar gelukkig niks van gemerkt, alleen de schietende tanks gehoord". "De kerktoren van Raamsdonk zou opgeblazen worden en iedereen in een straal van 500 meter moest weg. Vader met ons naar de Lange Broekstraat gelopen. De kerktoren van Raamsdonk bleef heel, maar tijdens het teruglopen naar ons huis heb ik de kerktoren van 't Veer in de lucht zien vliegen".
In de buurt van de Bergenstraat was veel beschadigd, van het huis van Jan Pauwels was heel de voorgevel uit. Giem Blom was was een erg gelovige protestante mens, zijn huis was beschadigd maar hij durfde niet te schuilen in de katholieke kerk.
De pastoor heeft hem toen uit het huis gehaald en hem onderdak gegeven.

Op 'n dag kwam er een Duitser een paardenstel halen en bood meteen zijn excuses aan.

"ik word er ook maar op uit gestuurd".

Hij gaf ons een bewijs voor de regering. "Van ons hoef je niks meer te verwachten".

"Het werd stil in de straat, niet meer geschoten, de munitie raakte op. "De oorlog liep op z'n end".

Na de oorlog lagen in onze boerenschuur de Belgen ingekwartierd.
Ons vader was heel streng, ze mochten absoluut niet roken".

"Daarna veel geallieerde tanks in de straat.
De Irenebrigade met Engelsen en Schotten. Wij ruilden dan brood met de soldaten voor Engelse sigaretten" Nadat Raamsdonk was bevrijdt, was het heel gevaarlijk op straat, Duitsers waren nog steeds in de omgeving, die kwamen 's nachts op verkenning.

"Wij waren dan wel eens op het land aan t werk, vanuit de polder werd er met mortiergranaten geschoten, "nou dan wil je wel weg".

Omdat de PNEM opgeblazen was, is er een hele tijd geen stroom geweest. De stroom kregen we toen vanuit Oosterhout.

De Tankslag bij de Lambertuskerk heeft het gezin Boons alleen maar gehoord. Door het gevecht werd de boerderij van Kuijsters in brand geschoten die tegenover de kerk stond.
Boer Kuijsters keert toen met veel gevaar zijn kinderen in veiligheid gebracht in de kerk. Tijdens deze reddingsactie hebben de Duitsers uit een soort van respect niet geschoten. In de kerk had molenaar de Bruijn veel meelzakken verstopt, daar kwamen de Duitsers gelukkig niet kijken, veel te druk met vechten. "De tank met de dode Duitse soldaat heeft er lang gestaan. Wij gingen dan daar kijken, de tank gaf door de Fosfor licht af. Door die Fosfor is de toen 11 jarige Sjefke Kuijsters die in de tank was gekropen, gestorven.

Bron: Historisch dorp Raamsdonk 75 jaar bevrijd
Digitalisering en wiki opmaak: Terry van Erp