Vernis mou
Vernis mou is een illustratietechniek die wordt gebruikt bij het graveren. Vernis mou onderscheidt zich van de gewone ets door het gebruik van een zacht vernis, dat meestal gemaakt is van talg of vaseline om aan het papier te hechten.[1]
Gravures met zacht vernis
De ontvette metalen plaat wordt door licht kloppen met lak bedekt en daarna lichtjes verhit. De lak neemt de afdruk van gestructureerde materialen (kant, planten) of de omtrek van een tekening op door een dun vel papier.
Wanneer de vernis de plaat bedekt, wordt er een vel dun papier, zoals tissuepapier, op gelegd en wordt op het vel getekend, meestal met een potlood met een harde punt. Afhankelijk van de kwaliteit van het papier en potlood zal op de plaat een ander resultaat worden verkregen: de minste aanraking laat een spoor achter.
Gerelateerde artikels
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel vernis mou op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- (en) Soft-ground etching. Encyclopædia Britannica. Geraadpleegd op 21 februari 2020.
- André Béguin, Dictionnaire technique de l'estampe, Brussel, 1977.
- P. Durupt, La Gravure sur cuivre, Parijs, 1951.
- K. Robert, Traité pratique de la gravure à l'eau-forte, Parijs, 1928.
- Marie Samson, Dictionnaire usuel des arts plastiques, Viamédias, Viamedia, 2004, 236 pagina's. ISBN 978-2849640210
- R. Savoie, L'Eau-forte en couleurs, Montreal, 1972.
- M. Terrapon, L'Eau-forte, Genève, 1975.
- ↑ vernis-mou op het Algemeen letterkundig lexicon. Geraadpleegd op 15 maart 2023.
