Spouwanker
Een spouwanker is een onderdeel van een spouwmuur.
Spouwankers worden op bepaalde regelmatige afstanden aangebracht om het buiten- en binnenblad van een spouwmuur met elkaar te verbinden, zodat een stabiele constructie ontstaat. Spouwankers worden gemaakt van verzinkt staaldraad of roestvast staal en worden in de voeg van de binnenmuur gelegd, waarna de isolatie er op wordt geprikt en met een kunststof isolatieschotel wordt vastgezet. Vervolgens wordt de buitenmuur opgemetseld, waarbij de achterzijde van het spouwanker in de voeg van de buitenmuur wordt gelegd.
Voor de grip zijn de uiteinden van een spouwanker meestal van ribbels of een schroefdraad voorzien, ofwel haaks omgebogen.
De afstand tussen binnen- en buitenblad bepaalt de dikte van het anker en het aantal ankers per vierkante meter. Door hogere isolatie-eisen wordt het isolatiepakket steeds dikker en groeit de spouwbreedte mee. Een ongeïsoleerde spouw is 40 tot 50 mm breed, een geïsoleerde spouw 40 tot 50 mm plus de dikte van de isolatie.
Indien een muur wordt vervaardigd van lijmblokken wordt een ander type spouwanker toegepast dat platte uiteinden heeft. Dit is nodig omdat de voegen van gelijmde muren dunner zijn.
Het slagspouwanker en het boorspouwanker worden gebruikt bij renovaties waarbij de spouwankers vernieuwd moeten worden. Dan hoeft de muur niet te worden afgebroken.
Spouwhaak
Een spouwanker is meestal een verzinkt stalen anker, dat het binnen- en buitenspouwblad met elkaar verbindt.
I.v.m. de toch vaak vochtige omgeving in een spouwmuur wordt aangeraden een spouwanker van rvs toe te passen i.p.v. verzinkt staal, zeker in gebieden die bij de zee liggen of in een industrieel gebied.
Een spouwanker moet goed hechten aan zowel binnen- als buitenblad (het "verankert" de bladen aan elkaar); daartoe heeft een spouwanker meestal geribbelde uiteinden.
Volgens NEN-EN 845-1 "Specificaties voor nevenproducten voor steenconstructies" moet een spouwanker minimaal 40 mm in het buitenspouwblad verankerd zijn om zijn constructieve functie te vervullen.
Een spouwanker mag geen vocht van het buitenblad naar isolatie of binnenblad transporteren, om een natte koudebrug te vermijden; daarom moet het spouwanker iets naar beneden hellen in de richting van het buitenblad. (Soms is het anker "geribbeld" waardoor vermoedelijk eventueel water naar beneden valt voordat het vanuit het buitenblad het binnenblad kan bereiken.)
Spouwankers hebben vaak een afstandhouder waardoor het isolatiemateriaal tegen het binnenblad wordt gedrukt en geen vochtbrug/koudebrug kan vormen.
Een spouwanker kan ook uit losse delen bestaan die via een tussenelement voor akoestische isolatie zorgen.
Bedenk wel dat het veiliger is wanneer de spouwankers pas worden aangebracht wanneer de te metselen laag wordt gelegd (of paar lagen worden gelegd), omdat het toch uit de muur stekende punten zijn.
Er zijn verschillende soorten spouwankers, toe te passen in verschillende situaties:
- Prikspouwanker
- Prefab-lijmspouwanker
- UNI-L-spouwanker
- UNI-HSB(boor)spouwanker
- UNI-boorspouwanker
- UNI-slagspouwanker
- UNI-Flexplug
- kopgevelanker
- UNI-CB-spouwanker
- UNI-prefab-spouwanker
Bron digitalisering en Wiki opmaak: Terry van Erp
