Opus vermiculatum
Opus vermiculatum (Latijn voor "wormachtig werk") is een mozaïektechniek waarbij de tesserae in golvende lijnen worden gelegd die de omtrek van de figuren volgen. Soms zijn de contourlijnen maar enkele millimeter dik. Een verschil met andere technieken is dat de gebruikte steentjes niet per se dezelfde afmetingen hebben.[1]
De techniek werd voor het eerst aangetroffen in hellenistische mozaïeken uit Thmuis en Alexandrië van circa 200 v.Chr. De Romeinen namen hem over en gaven er de naam aan waaronder hij nog gekend is. Uit Pompeï zijn vele voorbeelden bewaard, onder meer de befaamde Alexandermozaïek in het Huis van de Faun.
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
|