Jean de Saulx (kanselier)

Uit Wiki Raamsdonks Historie
Bestand:Tombe dans l'église du prieuré du Quartier près Chastillon, elle est de Jean de Saulx chevalier, seigneur de Courtivron, chancelier du duc de Bourgogne, mort en 1420 et de Perette de Mairey sa femme, morte en 1423 (cropped).jpg
Tekening van de grafplaat in Salives

Jean de Saulx, heer van Saulx en Courtivron († 1420) was een Bourgondische edelman, rechtsgeleerde en bestuurder. Hij was raadsheer in het Parlement van Parijs en kanselier van Vlaanderen en Bourgondië.

Leven

Als kleinzoon van hertogelijk secretaris Jean de Saulx behoorde hij tot een adellijke ambtenarenfamilie met stamslot in Saulx. Hij studeerde rechten (volgens Monstrelet was hij doctor in het civiel recht) en werd in 1384 raadsheer van de Franse koning Karel de Waanzinnige in het Parlement van Parijs. Hij vervulde die functie tot 1404 en cumuleerde ze vanaf 1396 met die van raadsheer-rekwestmeester van Filips de Stoute. Diens opvolger Jan zonder Vrees duidde hem op 9 april 1405 aan tot kanselier, de hoogste positie in zijn centrale bestuursapparaat. Hij werd ook raadsheer in de Raad van Vlaanderen in 1411 en in het Parlement van Parijs in 1418. Het kanselierschap zou hij uitoefenen tot zijn ontslag op 10 september 1419 kort voor zijn dood. Hij kreeg een praalgraf in het Prieuré du Quartier te Salives, behorend tot de orde van Val des Choues (fr).

Familie

Jean de Saulx was een zoon van Aymonin de Saulx († 1392) en Guyotte Paillart. Een van zijn broers, Philibert de Saulx, was bisschop van Chalon-sur-Saône (1409-1413) en Amiens (1413-1418).

Hij was getrouwd met Perette de Mairey († 1423). Hun dochter Agnes († 1443) was de eerste vrouw van Pierre de Bauffremont (fr).

Grafplaat

De kloosterkerk van Salives is verdwenen, maar de grafplaat van Saulx en zijn vrouw werd hergebruikt als altaar in een 19e-eeuwse kapel die binnen het domein Valduc van het Commissariat à l'Énergie Atomique is komen te liggen.[1] Pierre Palliot maakte er een tekening van (BnF, Estampes, Rés. Pe 4, f20).

Literatuur

  • David Lauwers, De leden van de Raad van Vlaanderen onder Jan zonder Vrees (1405-1419), onuitgegeven licentiaatsthesis, Universiteit Gent, 1999
  • Bertrand Schnerb, Jean sans Peur. Le prince meurtrier, 2005, p. 295-304

Voetnoten

  1. Guillaume Grillon, "L'Inhumation au prieuré: une pratique seigneuriale rapidement dépassée", in: Châteaux et Prieurés. Actes du premier colloque de Bellecroix, 15 et 16 octobre 2011, p. 238
Voorganger:
Jean Canard
Kanselier van Vlaanderen en Bourgondië
1405-1419
Opvolger:
Jean de Thoisy