Het wapen van de Congregatie

Het wapen van de Congregatie, zoals we dat nu kennen is ontworpen in 1936 en vormt ook de basis van de huidige huisstijl van de congregatie. Ora et Labora

Het wapen

Het wapen van de Congregatie, zoals we dat nu kennen is ontworpen in 1936 en vormt ook de basis van de huidige huisstijl van de congregatie.

Op 1 november 1936 viert de Congregatie haar eeuwfeest. Met grote dankbaarheid wordt er op een eeuw "Zusters van Liefde" teruggezien. Ter gelegenheid van dit jubileum werd het wapen van de congregatie ontworpen door zr. Carmela Lambooy in overleg met de kunstenaar Herman Walstra uit Utrecht.

Een wapen waar het "Ora et Labora" (bid en werk) in zijn opgenomen, rondom Maria Moeder van goede Bijstand, de patrones van de congregatie.

Voordat het huidige wapen in gebruik genomen werd kende men lange tijd een algemeen vignet met de bekende tekst. Later zijn er nog meerdere modellen ontwikkeld, waarbij zelfs door een zekere Dr.C.F.X. Smits een ander tekstvoorstel is gedaan nl.

‘in labore requies’= rust na arbeid.

Rond 1900 is het een zekere pater Luijkx die een poging onderneemt en met een nieuw ontwerp komt. Tenslotte buigt zuster Carmela zich in 1936, het jaar van het eeuwfeest, over een passend ontwerp en dat is uiteindelijk in gebruik gebleven tot op heden. Het congregatiewapen zoals we het nu kennen is in vieren verdeeld, terwijl in het midden een hartschild is aangebracht met de beeltenis van de patrones, de Moeder van Goede Bijstand. Het wierookvat verwijst naar een leven van gebed, wat men van iedere zuster vraagt, om zodoende steeds dichter bij God te komen. In het wapen in kleur is dit wierookvat in goud afgebeeld op een rood veld. Beide kleuren, zowel het goud als het rood, zijn weer de symbolen van de liefde, waaruit het gebed en de liefdewerken moeten voortkomen.

Daarnaast is het regelboek afgebeeld op een rood veld, indachtig de bijbelse uitspraak ‘Zo gij mij lief hebt, onderhoud mijn geboden’. Het bovenste horizontale blauwe veld draagt twee gouden bijen die zich richten naar de waterlelie op het onderste groene veld. Dit symboliseert dat de zusters als ‘bezige bijen’ hun ijver, in de geest van geloof, moeten richten op de naastenliefde, hopende op Gods almachtige bijstand. Geloof, hoop en liefde als basis van alles. Het geheel wordt bekroond door een ganzenbloem als zinnebeeld der gehoorzaamheid. In het randschrift staat: “Congregatie der Zusters van Liefde te Schijndel opgericht in 1836”.

Wapenlied

Dit lied is ook geschreven ter gelegenheid van het eeuwfeest en het ontwerp van het nieuwe wapen.

De tekst van het lied is van zr. Marie Bernardine Weernink en luidt als volgt:

Hoog het wapen,’t fiere wapen,

het wapen met de Lieve Vrouw,
waar onz’ zaal’gen zich omschaarden,
het oude wapen zijn wij trouw.
Glanzend goud en vlammend rood,
over ’t leven op de dood!
Laat om Christus Wil ons staan,
fiere strijdsters rond deez’ vaan!


Hoog het wierookvat het gouden,
bede, die ten hemel stijg,’
als een morg’ en avondoffer
Waar zich Gods gelaat naar neigt.’
Heilig als de wierook geurt,
word’ ons werk tot Hem gebeurd!
Laat om Christus Wil ons staan,
fiere strijdsters rond deez’ vaan!


Laat ons als de bijen puren,
uit de bloem die honing draagt
liefde-honing uit de bloeme,
bloeiend als de morgen daagt.
liefd’ alleen is onze kracht,
liefde wordt aan elk gebracht!
Laat om Christus Wil ons staan,
fiere strijdsters rond deez’vaan!


Hoog het wapen, met de blanke,
bloeme van gehoorzaamheid,
die ons werken en ons bidden,
uur aan ure veilig leidt.
’t Wapen van de Lieve Vrouw,
’t oude wapen zijn we trouw!
Laat om Christus Wil ons staan,

fiere strijdsters rond deez’ vaan.

Lied van de oogst: het nieuwe congregatielied

Dit lied is geschreven door Adri Bosch bij gelegenheid van het 160-jarig bestaan van de congregatie en het lied wordt tegenwoordig vaak gezongen ipv het oude wapenlied.

Hieronder treft u de muziek en de tekst van het lied aan.

Het oogstlied, geschreven door Adri Bosch bij gelegenheid van het 160-jarig bestaan van de congregatie