Het ontstaan en de ontwikkeling van Raamsdonk tot 1421
Het ontstaan en de ontwikkeling tot 1421
Het ontstaan, de groei en de ontwikkeling van Raamsdonk is niet los te denken van die van de streek tussen Geertruidenberg en Waalwijk, een gedeelte van de Langstraat dus.
Het allereerste begin
In de ijstijd bestond de bodem uitsluitend uit zand. Na geruime tijd zetten de eerste venen zich op deze bodem af, waarna in de loop der eeuwen het hele gebied ten zuiden van de Maasloop zich tot veengebied ging ontwikkelen. Uitgestrekte veenmoerassen met honderden veenstroompjes naar het noorden toe gaven het landschap een woest uiterlijk. Het veen kon in die duizenden jaren tot zo’n vijf meter hoog groeien.
Eerste vermelding
In dit moerassig gebied ontstonden langs en op de hoge zandrug nederzettingen, veendorpen. De oudste ontginningen in de Langstraat vonden vanaf 1000 na Chr. plaats vanaf de zuidoever van de Maasloop. Rond de 12e en 13e eeuw ontstonden langs deze zandrug de dorpen Raamsdonk, Waspik, Capelle en Besoyen. In het onafzienbare moerasgebied moest een onafgebroken strijd gevoerd worden tegen het water.
Omstreeks 1230 werd op de zuidelijke grens tussen Holland en Brabant de “Heidijk” aangelegd, als onderdeel van de bedijking van de Grote of Zuid-Hollandse Waard.
Ambachtsheren
De heerlijkheden
De ramp
St. Elisabethsvloed
Bron digitalisering en Wiki opmaak: Terry van Erp
