Christina van Dietz
Christina van Dietz (Siegen, 22 augustus 1571 - 1637/1638) was de dochter van Anna van Saksen (1544-1577), de tweede echtgenote van Willem I van Oranje, en Jan Rubens, de vader van de schilder Peter Paul Rubens.
Christina was de dochter die werd geboren uit de overspelige relatie tussen Anna van Saksen en de jurist Jan Rubens. Anna leerde hem in 1568 in Keulen kennen, waar hij zijn toevlucht had gezocht als protestant en schepen van Antwerpen. Anna ontwikkelde een warme verstandhouding met Rubens, zijn vrouw en hun vier kinderen en liet zich ook juridisch door Jan Rubens bijstaan. Al in het voorjaar van 1570 werd op slot Dillenburg gedacht dat Jan Rubens de kwade genius zou kunnen zijn achter het plan Anna in het bezit van haar weduwgift te stellen. Door de verbeurdverklaring van het bezit van Oranje door Alva's Raad van Beroerten zou haar echtgenoot eigenlijk niet meer voor haar kunnen zorgen. Er werd over gedacht om bij Alva en de Spaanse koning Filips II om haar deel van het bezit terug te vragen.
Toen Anna zwanger was en Oranje zeker wist dat het kind niet van hem kon zijn en hij op de hoogte was van hun intieme relatie, werd Jan Rubens in maart 1571 gearresteerd bij het betreden van Nassau's grondgebied. Hij werd gevangengezet op Slot Dillenburg en na hardhandig verhoor bekende hij 12 tot 14 keer met Anna te hebben geslapen. De schande moest binnenskamers gehouden worden. De buitenwereld bleef tot ver in de 19e eeuw onkundig over de hele affaire.
Jan Rubens kwam in 1573 vrij na het betalen van een borgsom van 6000 taler maar werd voor tien jaar naar Siegen verbannen.
Christina werd gedoopt en de eerste jaren door haar moeder verzorgd. Ze kwam in 1574 onder de hoede van Jan VI van Nassau-Dillenburg en ging op haar tiende het klooster in. Haar moeder werd onder curatele van haar familie geplaatst en kreeg streng huisarrest in het kasteel van Beilstein in het Westerwald. Ze werd er weinig liefdevol behandeld en maakte zich door woedeaanvallen geheel onmogelijk. Christina's moeder stierf op 18 december 1577.
In 1597 werd Christina uitgehuwelijkt aan burggraaf Johann Wilhelm von Welschenengst-Bernkott. Het paar kreeg drie kinderen. Tijdens de Dertigjarige Oorlog werd hun bezit verbeurd verklaard en nadat haar echtgenoot in 1636 stierf, moest Christina onderdak zoeken bij verwanten. Ze trok waarschijnlijk in bij haar dochter Katharina. Na haar dood werd Christina begraven in de domkerk van Meissen.[1]
Christina's halfbroer Peter Paul Rubens zou zich met schilderkunst en diplomatie volledig voor de Contra-Reformatie inzetten.
Literatuur
- Stipriaan, René van (2021), De Zwijger, Het leven van Willem van Oranje, p. 348-9
Bronnen, noten en/of referenties
|