1 - 5 Regiment Infanterie
Raamsdonkers in dit legeronderdeel: Piet Konings
| Opgericht | 15-09-1945 Wezep |
| Vertrek Engeland | 08-11-1945 Aldershot |
| Vertrek Indië | 25-11-1945 a/b "Johan van Oldebarneveldt" |
| Aankomst Malakka | 29-12-1945 Ipoh (Tigerlane camp) |
| Aankomst Indië | 03-04-1946 Batavia |
| Toegevoegd aan | T.T.C. West-Java, *T.T.C. Midden-Java |
| Ingedeeld bij | V-Brigade (B-divisie) |
| Actiegebied(en) | Tjimahi, Bandoeng, *Poerwokerto |
| Commandant | Kap. J.L. Zegers 15-09-1945/05-11-1945 Maj. C.G. van Mourik 05-11-1945/16-12-1945 Kap. van der Eyck 16-12-1945/28-02-1946 Maj. H. Sjouke 28-02-1946/17-07-1946 Lt.Kol J.J.A. Beaumont 17-07-1946/03-07-1948 |
| Gerepatrieerd | 31-05-1948 a/b "Kota Baroe" |
| Aankomst | 03-07-1948 aankomst Rotterdam |
| Omgekomen | 31 man |
| Bijnaam | de "Krokodillen", "Boeajas" |
Het OVW-bataljon is voortgekomen uit de Binnenlandse Strijdkrachten van Utrecht, aangevuld met vrijwilligers uit de Betuwe. Via Engeland, waar het bataljon werd voorzien van de noodzakelijke uitrusting, vertrok het naar Indië. Daar de bevelhebber van het South East Asia Command (SEAC), de admiraal Mountbatten, vanaf 2 november 1945 een landingsverbod op Java en Sumatra voor Nederlandse troepen had ingesteld werd er uitgeweken naar Malakka. Dit verbod is in maart 1946 opgeheven. Na aankomst te Batavia werd het bataljon op 10 april overgebracht naar Tjimahi en werd het vier dagen later gelegerd in de zuid en oost sector van Bandoeng. Door intensieve patrouillegang en acties, zoals op 20 april tegen Boeahbatoe en op 17 juni een brigadeactie naar Oedjoengbroeng werd dit gebied gezuiverd.
Op 27 juni kreeg het bataljon, dat over slechts drie tirailleur [1] cieën [2] beschikte, versterking van een compagnie van het pas aangekomen 3-2 RI. Op 24 juli werd het bataljon verplaatst naar de sector Padalarang ter beveiliging van de konvooiweg Buitenzorg Bandoeng. Al snel werd het gebied uitgebreid met onder andere de bezetting van Njalindoeng (13 augustus) en Tjikoeroetoeg (9 september). Op 3 oktober werd het bataljon afgelost en, na een korte periode te Tjimahi, op 24 oktober belast met de overname van Buitenzorg van de Britse troepen. Na een week droeg het bataljon Buitenzorg al weer over aan de Grenadiers van de 7 Dec. Divisie en werd het gelegerd in de sector Tjirandjang. Tot januari 1947 was de TNI zeer actief maar daarna werd het weer rustig. Begin februari was het bataljon weer gelegerd in Tjimahi.
Tijdens de 1e politionele actie, op 21 juli 1947, trok het bataljon op naar Cheribon, maar kwam die dag niet verder dan Tjiherang. De volgende ochtend ging de opmars in snel tempo via Soemedang en Kadipaten naar Cheribon dat samen met 1-9 RI werd bezet. Na de bezetting van Brebes op 28 juli werd het bataljon gelegerd in Djatibarang. Op 30 juli werd de opmars voortgezet, naar het zuiden. Op 31 juli werd Poerwokerto bezet. Na de 1e politionele actie bleef het bataljon in dit gebied gelegerd en brak er een zware tijd aan. Vooral de verbindingswegen naar het noorden moesten voortdurend opengebroken worden. Pas na januari 1948 werd het weer rustiger. Op 28 april werd het bataljon afgelost en via Semarang overgebracht naar Batavia waar het vanaf 18 mei was gelegerd in afwachting van de repatriëring.
- ↑ Terry van Erp - Een tirailleur (Frans: schutter) is van oorsprong de met een boog, of een steenwerper en later met een vuurwapen bewapende lichte infanterist, beter bekend als de Engelse skirmisher. De tirailleur is een infanterist. Van oudsher is de tirailleur onderdeel van een groter verband.
Kenmerk van de tiraillerende soldaten is hun gespreide gevechtsopstelling, dus niet in gesloten formaties, zoals de reguliere troepen meestal stonden. Doel van deze meestal lichtbewapende, vóór de troepen uit strijdende soldaten was het verstoren van de vijandelijke linies. Ook werden ze vaak gebruikt voor ondersteunende rollen, zoals munitieaanvoer en gewonden van het slagveld dragen. In de 17e en 18e eeuw was deze gevechtstechniek in onbruik geraakt, maar tijdens de Franse Revolutie en de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog bleek tirailleren toegevoegde waarde te hebben, omdat de gespreide tirailleurslinies moeilijker te raken waren met musketten en artillerie. Ook hadden de tirailleurs meestal een groter bereik met hun vuurwapens, waardoor ze veel slachtoffers konden maken in de meestal dichte linies van oprukkende vijandelijke infanterie. - ↑ Terry van Erp - Een cie staat voor "Compagnie"
