Zomaar een verhaaltje uit Raamsdonk - Cees de Wijs
Op advies van een oud Raamsdonker,die aan mij had gevraagt of ik eens een verhaaltje wou schrijven over ons oude vertrouwde Raamsdonk heb ik gedaan. Ik ben [Cees de Wijs] zoon van Gerrit de Wijs & Joke Klerkx al veertig jaar op 't Veer, maar blijf toch een echte geboren Raamsdonker,maar je eigen geboortegrond vergeet je zomaar niet. Op 't Veer heb ik 't heel goed naar m'n zin,met veel vrienden en kennissen. 26 oktober 1918 ben ik in de Bergenstraat 33 te Raamsdonk geboren. Toen ik 4 jaar was geworden, bracht moeder mij naar de kleuterschool, (stond vlak naast de kerk) toen we op school aankwamen,werden we verwelkomt door zuster Godeliva, bij 't afscheid moeder en ik huilen zoo ging dat toen, maar zuster Godeliva was wel zo'n lieve zuster, ze had mij dan ook zo stil, dat weet ik heden ten dage nog héél goed.
Ik woonde toen in mijn straat rondom in de boerengezinnen met grote maar ook kleine keuterboerkes,met een klein winkeltje op de hoek waar alles werd afgewogen per half en één ons of iets meer. Verder in de straat, een hoefsmid, een wagemaker, kolenboer, konijnenboer, twee schoenfabriekjes, allemaal in die straat waar ik woonde. Na de kleuterschool te hebben doorlopen, naar de eerste klas in de Molepad. De nieuwe Bavoschool was in aanbouw, ging ik met m'n 6 jaar naar de nieuwe Bavoschool naast 't Gasthuis,daar kwam ik te zitten bij juffrouw Kok, was weduwe van Indische afkomst, was af en toe nogal eens lastig, niet gemakkelijk voor haar leerlingen. Ik ga daar na jaren, géén kwaad van schrijven, ik zeg 't eerlijk, ze had ook wel eens haar goeie dingen. VERVOLG......
Deel 9 Verder in de Molenpad,achter in de hoek stond 't Raadhuis, veldwachter Schampers woonde er tegenover had je een café(tje) van Piet van Strien,(bijgenaamd planken Wammes) werd met de kermis nogal eens gevochten,daar tegenover stond de graanmolen van Dirk de Bruijn,die in de oorlog is afgebrand,er is later wel een maalderij gebleven,links van 't Raadhuis had je een zandweggetje(Bijgenaamd de Brak) was toen één rijtje huizen waar allemaal arbeidersmensen woonden.Midden in de Brak stond de hooipers waar mensen hard moesten werken voor een paar gulden in de week. Ook daar lag het halve zolenlijntje met 't emplacement waar de peeen en pulp en andere goederen geladen en gelost werden voor de boeren,iedere dag kwam daar de trein een paar keer langs van Lage Zwaluwe naar Den Bosch,op iedere plaats werdt gestopt.
op 't einde van de Molenpad (tegenwoordig is 't Molenstraat) staat de Sint Bavokerk,die door de eeuwenheen is afgenomen met de Kabeljauwse Twisten ?? en is overgegaan naar de protestantse of gereformeerde ??
Vanaf de Protestantse kerk lag een voetpad dwars door de landerijen rechtdoor naar 't watergemaal 't Oude Maasje, rechtsaf had je het overzetpontje over de Oude Maas,naar 't stortwerd dat genoemd,was enkel landbouw en zomers gras en hooiland in de uiterwaarden,het overzetten moest je zelf doen. Tegenwoordig staan op de verlaten stuk land(stort)ook boerderijen.
Dan kom ik weer terug aan de Schansstraat met véél boerderijen, maar ook een kapperszaak van vanSteenderen,bijgenaamd (kapper kin) had twee jonge meisjes als dienstbode,wat hun klantenkring verbeterden,daarnaast timmerbedrijf Leijten wat later een flink aannemersbedrijf is geworden,schuin tegenover had je het café van Antje Floren........++..%.
vervolg deel 9. C. DE WIJS.
Dan had je vroeger tegenover het café,op 't weiland de ker- mis,ook veel boerderijen in de Schansstraat en 't postkan- toor van Piet Konings,verder in de Luitenambachtstraat de hoefsmid van 't kruis waar ik al over geschreven heb,met verderop de zadelmakerij van Piet Koenders,daarnaast de loop en het melkfabriek en ben dan bijna aan de grens met Waspik. Zo kom je weer terug langs de prilweg(Parallelweg) met daarlangs de spoorsloot werd s'winters altijd op ge- schaatst,met tot slot nog een smid in de Luitenambacht— straat.Nu wil ik even terug naar de activiteiten sport en verenigingsleven,kom ik weer terug in de Stationstraat bij Jan Heeren in 't café waren verschillende verenigingen thuis,zoals de spaarkas,geiten en varkensfonds en niet te vergeten de kermispot als die met de kermis werd tse — haald ,had je erbij die de eerste avond al de centjes had- den doorgedraaid,werden na veel drank lastig en gingen dan vechten ,er waren er toen ook al die dan het mes trokken.
Verder was er de voetbalclub W.V.R.'twapen van Raamsdonk, bijgenaamd Wijd van Rap.Het was een hechte club met veel goeie voetballers, hadden toen al zeven of acht elftallen, We moesten natuurlijk ook uit voetballen,die géén fiets had—- den moesten met elkaar meerijden,één voorop de buis één achterop en zo op pad,maar ze kwamen er wel,en de meeste hadden geen cent op zak,maar hadden wel véél plezier,want een pilsje kostte maar één dubbeltje,en als ze kampioen wer- den dan werden ze aan de grens van 't Dorp door de harmonie opgehaald en was het compleet feest.
In datzelfde café was ook de wielerclub 'tVliegende Wiel' thuis met goeie en minder goeie renners.Daar was Kees Pelle-— naars met zijn vrouw Sjaan lid en niet te vergeten de gebr. Dealmijer uit Waspik en verder teveel om op te noemen.
yervolg deel 10. | CDE WIdSs..:
