Portaal:Christendom/Oorsprong
Het christendom is een monotheïstische religie die bijna 2000 jaar geleden is ontstaan binnen het jodendom. Jezus van Nazareth (zijn woonplaats tot zijn 30ste jaar), volgens het evangelie naar Matteüs, om Jezus als Messiaste benadrukken, geboren in Bethlehem (gelegen op de huidige Westelijke Jordaanoever) legde hiervoor de grondslag. Hij trok als een leraar (rabbi) rond in Judea en Galilea en verkondigde dat niet het slechts toepassen van de joodse wetten, opgeschreven in de Tenach, maar op de eerste plaats de naastenliefde belangrijk was in de ogen van God. Na zijn kruisiging en (zoals de christenen geloven) zijn verrijzenis uit de dood en hemelvaart, werd hij door zijn volgelingen, de apostelen gezien als de Christus: de door de Joden verwachte Messias en Zoon van God. Zo ontstond er rond het jaar 30 van onze jaartelling een groep Joodse christenen die binnen het jodendom wilden blijven en de joodse wetten onderhielden. De religieuze leiders van het toenmalige jodendom beschouwden echter de bewering dat Jezus Christus de Messias en zoon van God was als godslasterlijk en vervolgden de nieuwe joods-christelijke sekte. Onder leiding van de apostel Paulus wendden de christenen zich steeds meer af van het jodendom. Zij behielden een groot deel van de Tenach als heilig boek (voor christenen is dit het Oude Testament). Het uitsluitend door de christenen als het Woord van God beschouwde Nieuwe Testament bevat de leringen van Jezus Christus, opgetekend in vier evangeliën; de brieven van de apostelen; de Handelingen der apostelen en het boek Openbaring. Hiermee ging het christendom zijn eigen weg en ontwikkelde zich in de loop der eeuwen tot een wereldgodsdienst.
