In gesprek met: Nico van Dongen

Uit Wiki Raamsdonks Erfgoed
Nico van Dongen
Nico van Dongen

Afgelopen maand zijn we op bezoek geweest bij Nico van Dongen in de Leo-hoeve. Nico is geboren 19 maart 1925 in de boerderij waar nu de Hoge Waai staat. Zijn jeugd was minder rooskleurig door de crisis in de dertiger jaren. Nico was het 5e kind in het gezin van Rien en Johanna van Dongen - Proosten. Met zijn 12 jaar moest hij gaan werken bij boer van Strien. 's Morgens om 5 uur uit bed, gaan melken, dan omkleden en naar school. Uit school om 4 uur eerst eten (brood) dan weer melken. 's Avons om kwart voor acht nog warm eten uit de grote pot en om half 9 de bedstee in om te slapen. En dan de andere morgen was het weer hetzelvde liedje. Op zondag na al het werk om 10 uur naar de kerk. Dat alles voor een "weeksalaris" van tien cent. "Daar heb ik anderhalf jaar gewerkt" zei Nico en toen ben ik bij boer Bink gaan werken, waar ik twee hele mooie jaren heb beleefd. De oorlog brak uit toen ik 15 jaar was, het was voor mij veel sensatie, nergens was ik bang voor. Na de oorlog bij een kwekerij in Waspik gaan werken. Zijn eerste loon was 17 gulden en 50 cent. De dagen waren van 's-morgens 6 tot 's-avonds half 7.


In die tijd moesten veel jongens vanuit Raamsdonk in militaire dienst, en dan vaak naar Nederlands-Indië. Ik was ook graag gegaan, maar ben daarvoor afgekeurd. "Dat was voor mij wel een hele grote teleurstelling". Maar ik wilde toch wel zelfstandig zijn en ben een tuinderij begonnen. Toch niet wat ik er van verwacht heb toen alles aan Wim de Bont verkocht. Daarna nog vele jaren bij Snijders olie en kolenhandel gewerkt. Nico was getrouw met Adrie Kamp en ze kregen twee kindren: Ruud en Nel. Zijn vrouw Adrie is aan de ziekte van Alzheimer overleden. Zeven jaar is Nico haar mee gaan verzorgen in De Riethorst in Geertruidenberg. Hij woont nu met veel plezier en is heel gelukkig in de Leohoeve. "Ik kan zelf goed eten koken en boodschappen doen. Het Eetpunt, iedere woensdag in de pastorie, is erg gezellig. Gezamenliik aan tafel is het fijnste wat er is". Nico, inmiddels 87 jaar, kan nog heel boeiend vertellen en heeft nog vele interesses. Hij volgt alles op tv, voetbal en alles van Raamsdonk en zijn omgeving. Tot slot wil ik Nico heel hartelijk bedanken voor dit leuke interview en de herinneringen die we samen hebben opgehaald.

Interview door: Cecile Leijten van Steenoven

Bron: De Actieve Plusser augustus 2012

Digitalisering: Terry van Erp