Het Paard van Raamsdonk
Tot het begin van de 20e eeuw was Raamsdonk een belangrijk paardenfokcentrum. Duitse handelaren kwamen hier paarden kopen voor het werk in de mijnen. Bij café De Koppelpaarden werden die paarden bijeengebracht en vandaar vervoerd naar Duitsland.
Daarnaast werd ook veel hooi verbouwd dat verkocht werd en meeging als voer voor de paarden. Dit kunstwerk staat hier symbool voor.
Kunstenaar: Harry Storms http://vanderkrogt.net/standbeelden/object.php?record=NB22as
Het Paard
Hoe lang het paard al door mensen gebruikt wordt is niet vastgelegd in de annalen van Raamsdonks Historie. Evenmin is bekend in welke streek men het paard voor het eerst ging gebruiken voor allerlei werkzaamheden op hat land, en later ook in het leger. Vast staat dat het paard, als het goed getraind is, een zeer waardevol, betrouwbaar en aanhankelijk dier is. Het zal zijn baas of berijder overal gehoorzamen als het kan. Men kan een paard werkelijk van alles leren.
Vandaar dat het paard ook voor allerlei doeleinden gebruikt kan worden, bijvoorbeeld als trekdier, lastdier, rijdier en als strijdros. Als rijdier wordt het door velen gebruikt om de grote afstanden tussen de dorpen en steden af te leggen. Bovendien worden vaak toernooien en steekspelen gehouden.
Het paard is een drietenig hoefdier. Twee tenen zijn samengegroeid en vormen de hoef. De hoef bestaat uit eelt, dat op steen heel makkelijk afslijt. Daarom moet een paardenhoef beslagen worden door de hoefsmid.
Het paard is een herbivoor (planteneter) en eet vooral gras en graansoorten, vooral haver. De schofthoogte van het paard, de hoogte van de grond tot het schouderblad, ligt meestal tussen de 1,50 en 1,70 meter. Het paard is meestal net zo lang als het hoog is (dat is van borst tot staartbeen).
Volgens de geschiedschrijvingen speelt het paard al gedurende vele era’s een belangrijke rol in het gehele continent. Vele belangrijke veldslagen en oorlogen zijn mede door het paard beslist. Er werden grote ruitereenheden gevormd (de cavalerie) die veel sneller waren dan het trage voetvolk en daardoor de vijand gemakkelijk konden overrompelen. Het belangrijkste gevolg van de inzet van het paard was echter, dat de verbindingen en onderlinge contacten tussen de dorpen en steden sterk verbeterd werden. Bron: Terry van Erp
