Lijst van onderscheidingen van Napoleon I

Uit Wiki Raamsdonks Erfgoed
Versie door Colani (overleg | bijdragen) op 12 nov 2023 om 05:11 (1 versie geïmporteerd)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

Napoleon I, Eerste Consul en later Keizer der Fransen en Koning van Italië was een van de meest gedecoreerde personen van zijn tijd.[1] Zijn Britse tegenspelers George III van het Verenigd Koninkrijk, Admiraal Nelson en de Hertog van Wellington bezaten minder orden. De Britse vorst accepteerde geen vreemde ridderorden.

Napoleon aan boord van HMS Bellerophon op weg naar Sint-Helena

In de jaren tussen 1805 en 1811 stond Napoleon op het toppunt van zijn macht. Hij stichtte drie orden en ontving van zijn overigens wankelmoedige bondgenoten 14 vreemde ridderorden. Zijn tot vorsten verheven familieleden decoreerden hem met hùn zelfgestichte orden.

De Orde van de Unie heeft Napoleon pas aangenomen nadat hij besloten had zijn broer Lodewijk Napoleon af te zetten als Koning van Holland. Napoleon had ernstig bezwaar gemaakt gemaakt toen zijn jongste broer deze ridderorde instelde. Lodewijk Napoleon had bijzonder kostbare en zware gouden versierselen voor zijn broer laten smeden.

De gehele collectie bevond zich, met de kostbare persoonlijke etui van persoonlijke benodigdheden, badkamergarnituur, bestek en servieswerk in een koets die Napoleon tot bij Waterloo had gevolgd. In de massale vlucht van het Franse leger kon de koets met daarin ook goud en diamanten niet worden gered. Alles viel in handen van de Pruisen die de verzameling orden tot aan de Tweede Wereldoorlog in het Tuighuis aan het Unter den Linden in Berlijn hebben tentoongesteld. Sinds de Tweede Wereldoorlog is de collectie, wederom als oorlogsbuit, in Russisch bezit.

Bibliografie

  • Generaal Jean-Louis Georgelin, grand chancelier de la Légion d'honneur, La Berline de Napoléon Le mystère du butin de Waterloo 2012