Familiewapen

Uit Wiki Raamsdonks Erfgoed
Versie door Colani (overleg | bijdragen) op 5 apr 2023 om 10:22 (→‎Achtergrond)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Onderdelen van een wapen: (1) Schild (2) Helm (3) Dekkleden (4) Wrong (5) Helmteken
Polygoonjournaal uit december 1936. Beelden van het maken van de Gouden Veder, een in goud nagemaakte ganzenveer waarop de familiewapens van Bernhard en Juliana zijn aangebracht. Met deze gouden veder zou het paar bij de ondertrouw en het burgerlijk huwelijk de akte tekenen.

Een familiewapen is sinds de middeleeuwen het onderscheidende kleur- en vormrijk beeldmerk van een familie of persoon, uitgebeeld op een wapenschild. Een familiewapen kan voor naamdragende afstammelingen erfelijk of persoonlijk zijn.

Achtergrond

In sommige families dragen alle leden van de familie hetzelfde wapenschild. In andere geslachten worden ter onderscheid kleine veranderingen zoals schildzomen en barenstelen met tekens op de steel op het wapen van de "cadetten" van de familie aangebracht.

In Schotland wordt een familiewapen als een "contradictio in terminis" beschouwd; een wapenschild wordt daar geacht uniek te zijn, zodat elk lid van een familie een ander wapen heeft.

In Vlaanderen worden adellijke wapens verplicht geregistreerd door het verlenen van de adelsbrief via de Vlaamse Heraldische Raad. Net als in Nederland kan iedereen in Vlaanderen een wapen voeren mits men geen wapen van een ander overneemt. Sinds 1973 kunnen wapens bij het Heraldisch College van de Familiekunde Vlaanderen (FV) geregistreerd worden, voorheen was de Vlaamse Vereniging voor Familiekunde (VVF) het aangewezen instituut.

De wapens van adellijke families worden in Nederland door de overheid beschermd en staan geregistreerd bij de Hoge Raad van Adel. Ook iedereen die niet van adel is kan een wapen aannemen en laten registreren mits het ontwerp voldoet aan de regels van de heraldiek. Dat kan een oud of nieuw wapen zijn. [1] Deze kunnen bij diverse instellingen geregistreerd worden:

Het CBG registreert sinds 2014 geen wapens meer, maar heeft nog wel een uitgebreide databank. Het is tevens mogelijk een wapen te laten registreren als merk bij het Benelux-Bureau voor de Intellectuele Eigendom. [2]

Zie ook