Stele
Voor de stele bij planten, zie Centrale cilinder.
Stele (ook stèle en stela; meervoud: stelae of steles) is de archeologische term voor een (meestal uit één stuk steen of hout gehouwen) tablet of pilaar, met daarin een in reliëf gebeeldhouwde voorstelling en/of tekst.
Steles werden onder andere door de oude Egyptenaren, de Perzen, de Grieken en de Romeinen gebruikt om graven en speciale plaatsen te markeren of als monument om de herinnering aan belangrijke gebeurtenissen vast te leggen. Ook in Midden-Amerika gebruikten de Maya's dergelijke stenen om historische gebeurtenissen te herdenken. De Codex Hammurabi is gebeiteld op een stele. Een Armeense stele heet een chatsjkar, een Romeinse grafstele wordt cippus genoemd.
Bekende steles
- Codex Hammurabi
- Lapis Niger
- Stele van Mesha
- Steen van Rosetta
- Gierenstele
- Stele van Kaminia
- Koerganstele
- Chatsjkar
Afbeeldingen
-
Stele met antropomorf uiterlijk uit Italië
-
Stele uit Baskenland
-
Lithografie van een stele in Copan, 1844
Zie ook
