Zuiderwaterliniepad

DE WESTELIJKE LANGSTRAAT IS EEN NATUURGEBIED WAARIN HET HISTORISCH LANDSCHAP NOG GOED ZICHTBAAR IS. HET LANDSCHAP WORDT GEKENMERKT DOOR LANGE KAVELS, ZOGENOEMDE SLAGEN, DIE LANGS DE WANDELROUTE TE ZIEN ZIJN. DEZE SLAGEN ZIJN HET RESTANT VAN VEENONTGINNINGEN DIE HIER VANAF DE MIDDELEEUWEN HEBBEN PLAATSGEVONDEN. VEENBODEMS ZIJN ERG NAT WAARDOOR HET GEBIED DRASSIG EN MOERASACHTIG IS. DE WINTERDIJK DIE DIT GEBIED BESCHERMDE IS EEN AANTAL KEER DOORGEBROKEN MET VERSCHILLENDE WIELEN ALS GEVOLG.

In samenwerking met Routebureau Brabant ontwikkelden ze het Zuiderwaterlinie Wandelpad, goed voor zo’n 290 kilometer plezier. Het Zuiderwaterlinie wandelpad is uitgezet over de wandelknooppunten in Brabant. De wandelroute in Brabant is herkenbaar aan de groen-met-gele bewegwijzering met het Zuiderwaterlinie-symbool. De totale lengte van het wandelpad is 290 kilometer, maar je kunt er ook voor kiezen om kortere deelroutes te wandelen. Etappesuggesties vind je in de wandelgids van het Zuiderwaterlinie wandelpad. De mooie wandelroute in Brabant is in beide richtingen te wandelen. Het startpunt van de wandelroute vanuit Bergen op Zoom is het Stationsplein (NS) in Bergen op Zoom. Het startpunt van de wandelroute vanuit Grave is De Markt in Grave bij het Zuiderwaterlinie bezoekerscentrum. In het routeboekje is de Brabantse wandelroute beschreven van het oosten naar het westen.

De Zuiderwaterlinie is de oudste, langste én meest gebruikte van alle Nederlandse waterlinies. Helemaal van Bergen op Zoom tot Grave. Dwars door Brabant loopt de Zuiderwaterlinie: de vroegere scheidslijn tussen het protestante Noorden en het katholieke Zuiden. De Zuiderwaterlinie uit de 16e en 17e eeuw is een historisch kralensnoer van vestingsteden, forten, schansen en inundatievlaktes. Met een ingenieus stelsel van dijken en sluizen wordt het land tussen deze versterkte steden in tijden van oorlog onder water gezet (inundatie). De Zuiderwaterlinie was onderverdeeld in een serie kleinere linies, die nauw op elkaar afgestemd waren. Het westelijke deel van de ‘Zuiderfrontier’ bestond uit de Staats-Spaanse Linies in Zeeuws-Vlaanderen en de West-Brabantse Waterlinie. Deze hadden beiden de taak de Staatse controle over de Schelde, en daarmee Antwerpen en haar haven, te behouden. Het oostelijke deel, grofweg van Willemstad, via Breda en ‘s-Hertogenbosch naar Nijmegen, had voornamelijk de taak te voorkomen dat Spaanse en Franse legers door konden stoten naar het hart van de Republiek: de Hollandse steden.