Brontekst bekijken van Quot homines, tot sententiae

'''Quot homines, tot sententiae''' ([[Latijn]]: ''Zoveel mensen, zoveel meningen'') is een frase die in [[161 v.Chr.]] door [[Publius Terentius Afer|Terentius]] werd gebruikt in zijn komedie ''Phormion'' (v. 454). In de variant '''Quot capita, tot sententiae''' (''Zoveel hoofden, zoveel zinnen'') is het een [[uitdrukking]] in vele talen.<ref>Emanuel Strauss, ''Dictionary of European Proverbs'', 2012, [https://books.google.be/books?id=86yPOGG3YfcC&pg=PT484#v=onepage&q&f=false p. 484-485]</ref> [[Desiderius Erasmus]] wijdde er een stukje aan van zijn ''[[Adagia (Erasmus)|Adagia]]'' (I.3.7).<ref>Desiderius Erasmus, ''Spreekwoorden – Adagia'', vertaald en toegelicht door Jeanine De Landtsheer, 2011, p. 68-69</ref> Hij bracht de uitdrukking in verband met een citaat uit de ''[[Odysseia]]'' van [[Homeros]] (XIV.228):

:''Iedere mens vindt vreugde in andere dingen'' (ἄλλος γάρ τ' ἄλλοισιν ἀνὴρ ἐπιτέρπεται ἔργοις)

Ook [[Persius]] haalde hij aan:

:''Er zijn wel duizend soorten mensen en ieders leven heeft zijn eigen kleur.
:''Ieder koestert eigen verlangens, men is niet eensgezind in zijn wensen.

Het thema van de eerste ode van [[Horatius]] is dat iedere mens eigen belangstellingen en liefhebberijen heeft.

In de versie van Terentius is de uitspraak ook te vinden bij [[Marcus Tullius Cicero|Cicero]], in zijn werk ''De finibus malorum et bonorum'' (eerste boek).

==Voetnoten==
{{References}}

[[Categorie:Latijnse uitdrukking]]
[[Categorie:Uitdrukking in het Nederlands]]