Brontekst bekijken van Missiezusters Dienaressen van de Heilige Geest

[[Bestand:Overzicht zuidwestgevels - Steijl - 20342011 - RCE (cropped).jpg|thumb|230px|Het [[moederhuis]] van de congregatie: het [[Heilig Hartklooster (Steyl)|Heilig Hartklooster]] in Steyl]]
De '''Dienaressen van de Heilige Geest''' ([[Latijn]]: ''Servarum Spiritus Sancti'', SSpS), ook '''Missiezusters van Steyl''' genoemd, is een [[Congregatie (kloostergemeenschap)|congregatie]] van [[Missie (katholieke Kerk)|missiezusters]], die werd opgericht in het [[Limburg (Nederlandse provincie)|Nederlands-Limburgse]] kloosterdorp [[Steyl]]. Deze [[Zuster (religie)|religieuze]] missionaire gemeenschap telde in 2023 nog circa 3000 leden, bestaand uit vrouwen die afkomstig zijn uit verschillende culturen en naties en wereldwijd actief is.<ref name=cenakel>[http://www.kloostercenakel.nl/congregaties/ 'Congregaties'] op ''kloostercenakel.nl''.</ref>

==Geschiedenis==
De congregatie werd in 1889 gesticht door [[Arnold Janssen]]. Hij stelde zich ten doel om in [[Duitsland]] missiecongregaties voor zowel mannen als vrouwen in het leven te roepen, aangezien die daar nog niet bestonden. Omdat in het toenmalige [[Pruisen]], vanwege de anti-[[Rooms-Katholieke Kerk|Rooms-Katholieke]] politiek onder [[Otto von Bismarck|Otto van Bismarck]] (''[[Kulturkampf|de Kulturkampf]]''), geen mogelijkheden tot nieuwe kloosterstichtingen bestonden, week Janssen uit naar het [[Limburg (Nederlandse provincie)|Limburgse]] grensdorp Steyl. Daar stichtte hij in 1875 zijn eerste klooster, het [[Missiehuis St. Michaël]]. In 1885 kreeg deze gemeenschap voor mannelijke missionarissen de naam ''Gezelschap van het Goddelijk Woord'' (Latijn: ''Societas Verbi Divini'', SVD), meestal echter aangeduid als [[Missionarissen van Steyl]]. Hun hoofddoel was verbreiding van Het [[Evangelie]] onder niet-christenen in zogenaamde missielanden.

Een aantal vrijwilligsters die huishoudelijke taken verrichtten binnen de gemeenschap streefden ernaar om missiezuster te worden. Samen met [[Maria Helena Stollenwerk]] en [[Hendrina Stenmanns]] stichtte Arnold Janssen daarop een congregatie voor missiezusters, de [[Dienaressen van de Heilige Geest van de Altijddurende Aanbidding|Dienaressen van de Heilige Geest]]. Maria Helena Stollenwerk en Hendrina Stenmanns waren respectievelijk onder de namen ''Mutter Maria'' en ''Mutter Josepha'' de eerste moeder-oversten van hun congreaties in het klooster in Steyl. Beiden werden [[zaligverklaring|zalig verklaard]]: Stollenwerk in 1995 en Stenmanns in 2008.<ref name=cenakel/> 

Na enige omzwervingen betrokken de missiezusters in 1904 een nieuw gebouw, het [[Heilig Hartklooster (Steyl)|Heilig Hartklooster]]. De missiezusters kregen de bijnaam "blauwe zusters" naar de kleur van hun [[habijt]], wit en blauw. Vooralsnog hadden deze (Duitstalige) zusters weinig binding met de Nederlandse samenleving. In 1910 werden de eerste daadwerkelijke stappen gezet voor een Nederlandse tak. Toen vertrokken enkele zusters naar [[Horn (Limburg)|Horn]] om een kleuterschool op te richten. In 1911 kwam er een vestiging in [[Kerkrade (plaats)|Kerkrade]], waar de zusters een ziekenhuis begonnen. In 1913 werd te [[Uden (plaats)|Uden]] een novicen- en retraitehuis geopend. In 1916 volgde [[Well (Limburg)|Well]] (verpleeghuis, onderwijs) en tot 1920 volgden nog [[Belfeld]], [[Mariabosch|Baexem]] (1918), [[Treebeek]], [[Nieuwstadt]], [[Hornerheide]], [[Hoensbroek]] en [[Sittard]]. In 1920 werd de Nederlandse tak zelfstandig.

In Duitsland zijn er kloosters van de Missiezusters van Steyl in [[Wickede (Ruhr)|Wickede]] en [[Laupheim]]. In Oostenrijk hebben ze vestigingen in [[Stockerau]], [[Wenen]], [[Mödling (gemeente)|Mödling]], [[Wöllersdorf-Steinabrückl]], [[Bischofshofen]], [[Innsbruck]] en [[Sterzing]]. In Italië is dat in [[Brixen (Italië)|Brixen]] (Bressanone). Wereldwijd zijn er ruim 400 kloosters of 'huizen', in circa 45 landen.

Naast de actieve tak werd ook een contemplatieve tak opgericht, en wel in 1896. Dit betrof de [[Dienaressen van de Heilige Geest van de Altijddurende Aanbidding]] (Latijn: ''Servarum Spiritus Sancti de Adoratione Perpetua'', SSpSAP). Deze slotzusters, de "roze zusters" hebben het gebed - en met name het biddend ondersteunen van de missie - tot hun hoofdtaak gemaakt.

Op 21 maart 1925 ontving de congregatie het ''decretum laudis'' en op 8 december 1938 de officiële pauselijke goedkeuring.

== Externe link ==
* https://www.missiezusters.org/nl/home-nl
* {{de}} [https://www.steyler-missionsschwestern.de Website Missiezusters van Steyl]

{{Appendix}}
{{Commonscat|Servae Spiritus Sancti}}

[[Categorie:Missionarissen van Steyl| Missiezusters Dienaressen van de Heilige Geest]]
[[Categorie:Missiecongregatie]]
[[Categorie:Kloostercongregatie in de Rooms-Katholieke Kerk]]