Brontekst bekijken van Anthony Sloet van Oldruitenborgh (1769-1853)

'''Anthony Sloet van Oldruitenborgh''' ([[Vollenhove]], [[Overijssel]], [[2 mei]] [[1769]] - [['s Gravenhage]], [[10 maart]] [[1853]]) was een [[Nederland (hoofdbetekenis)|Nederlands]] edelman en hoveling.

==Levensloop==
Anthony behoorde tot de tak Oldruitenborgh van de eeuwenoude en sterk vertakte familie [[Sloet]]. Oldruitenborgh is een van de drie takken die teruggaat op Johan Sloet van Tweenijenhuizen (1465-1551).

Hij was een zoon van Arent Sloet (1722-1786) en van barones Johanna van Dedem, die zeven kinderen kregen.
Hij trouwde in 1790 met barones Isabella Antonia Le Vaillant ([[Zwolle]], 29 oktober 1773 - 's Gravenhage, 1848).
Ze hadden vier zoons:
* Arend (1791-1812).
* Jan Willem Anthony  (1792-1863) x barones Jeannette Sloet tot Westerholt (1797-1884).
** Antoni (1823-1894) x Johanna de Perez (1837-1922).
*** Albert-Willem (1858-1918) x Marie Orban (1859-1945). Hun zoon en hun drie dochters kozen voor de Belgische nationaliteit. Deze familietak is in 1986 uitgedoofd.
* Willem Johan Philip (1796-1873).
* Antoni Henri (1798-1871).

Anthony was prefect van het paleis van de kortstondige koning van [[Koninkrijk Holland|Holland]], [[Lodewijk Napoleon Bonaparte]].
In Nederlandse teksten staan Anthony Sloet en zijn zoon Jan-Willem vermeld als [[Empireadel|empirebaron]], maar dit wordt niet bevestigd in Franse bronnen, onder meer niet bij Jean Tulard. 

In 1809 bezocht de toenmalige Koning van Holland, [[Lodewijk Napoleon Bonaparte]], Vollenhove en overnachtte in havezate [[Oldruitenborgh]]. Hij liet als geschenk een fraai servies achter. De kamer waarin hij sliep wordt nog steeds de Koningskamer genoemd.

Na 1814 werd Anthoni lid van de [[Duitse Orde]], die Napoleon had willen opheffen. Hij werd er coadjutor van de grootmeester.

Hij was een van de weinigen die door [[Willem I van Nederland]] in zijn hoedanigheid van 'soevereine vorst', in de erfelijke adel werd erkend, met opname op 28 augustus 1814 in de [[Ridderschap (instituut)|Ridderschap]] van de provincie [[Overijssel]], Daar kwam in 1819 de titel van baron bij, voor Anthony en al zijn afstammelingen.

==Literatuur==
* Albert Willem SLOET VAN OLDRUITENBORGH, ''Généalogie Sloet 1292-1903'', Charles Desoer, Luik, 1903.
* Jean TULARD, ''Napoléon et la noblesse d'empire'', Tallandier, 1979 & 1986, herwerkte uitgave 2001 & 2003.
* A.J. MENSEMA & Js. MOOIWEER, ''Havezaten van Vollenhove - Marxveld, Oldenhof en Oldruitenborgh'',  Waanders Uitgevers, Zwolle 1989, ISBN 90-6630-1902.
* A.F. STROINK, ''Mon cher Major, een officier aan het Hof 1840-1849'', Alphen-aan-den-Rijn, 1992.
* Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, ''État présent de la noblesse belge'', Annuaire 1998, Brussel, 1998.
* Renger E. DE BRUIN, ''Bedreigd door Napoleon: de ridderlijke Duitsche Orde, Balije van Utrecht'', Verloren, Hilversum, 2012.

==Externe link==
* [http://www.sloet.com/index2.html Website familie Sloet]

{{DEFAULTSORT:Sloet, Anthony}}
[[Categorie:Adel in de Nederlanden in de 18<sup>e</sup> eeuw]]
[[Categorie:Nederlandse adel in de 19e eeuw]]
[[Categorie:Sloet|Anthony]]