Wim Boons
Wilhelmus Adrianus "Wim" Boons wordt geboren op 21 november 1926 in Raamsdonk als zoon van Wim Boons en Corrie van Dongen. Als dienstplichtige komt hij in oktober 1946 op bij de Koninklijke Landmacht in Blerick, waar hij wordt ingedeeld bij het 4-11 Regiment Infanterie. Op 5 februari 1947 vertrekt hij aan boord van de Johan van Oldenbarnevelt naar Nederlands-Indië voor de vervulling van zijn dienstverband. Wegens het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd zendt de Nederlandse regering uiteindelijk ruim 200.000 militairen naar de kolonie om er de rust en het Nederlandse gezag te herstellen. Na een zeereis van een maand debarkeert Wim in Batavia.
Zijn bataljon wordt aanvankelijk ingezet voor wachtdiensten, onder andere bij de woningen van legercommandant S.H. Spoor en luitenant-gouverneur-generaal Huib van Mook en bij de gevangenissen Struiswijk en Glodok. In juni 1947 wordt het bataljon gelegerd in de haven van Tandjong Priok. Het bataljon wordt niet ingezet tijdens de Eerste Politionele Actie, maar wel daarna om de nieuw veiliggestelde sectoren op Java te bewaken en vijandelijke elementen gevangen te nemen. Tijdens de Tweede Politionele Actie, beginnend op 19 december 1948, trekt het bataljon per trein op naar Poerworedjo, terwijl Wim met de eerste compagnie in Bobotsari achterblijft. Daar worden ze fel bevochten door uitgeweken eenheden van het revolutionaire leger. Bij deze gevechten komt Wim op 25 december 1948 te Bobotsari om het leven.
Hij is 22 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Pandu te Bandung.
Bron: Bas Zijlmans - De Dongebode 24e jaargang, maart 1998
