400 pagina's Raamsdonkse carnavalsgeschiedenis: ‘Dit feest is het sociale cement van ons dorp’
Raamsdonk, 20 november 2024 - Wat doet een Haaykaanter als hij niet kan carnavallen? Dan praat hij er over, bleek toen het volksfeest in coronatijd niet doorging. De verhalen die loskwamen over Den Haaykaant zijn nu gebundeld in het boek ‘Hoe mooi is ons dorpke’.
Enorm archief
Ingrid Berende vult aan: ,,We hebben veel geluk gehad met Jan Pelders. Die had een enorm archief. Alle carnavalskranten had-ie bewaard. Wie meededen aan optochten, wie met de prijzen aan de haal gingen.”
Het zou doodzonde zijn geweest als deze verhalen verloren zouden zijn gegaan
- Marcel Timmermans, schrijver ‘Hoe mooi is ons dorpke’
Voor de turf – bijna 400 pagina’s – is vooral geput uit gesprekken. Marcel sprak oog in oog zo’n veertig mensen en hoorde prachtige verhalen. ,,Zou doodzonde zijn geweest als die verloren waren zijn gegaan. Mensen hebben niet het eeuwige leven.”
Themaverhalen
Hij maakte de ruwe versie, journalist Susanne den Boer schaafde het bij. Daarnaast schreven zij en journalist Sjoerd Marcelissen vier themaverhalen voor het boek dat de historie van 55 jaar carnaval chronologisch vertelt in vijf blokken van elf jaar.
Via een oproep op Facebook kwamen de albums weer uit de kast. De foto’s bij elkaar zoeken was zeker niet makkelijk, zegt Ingrid. ,,Ophalen, inscannen, opslaan en weer terugbrengen. Daarna de meest passende en mooiste uitzoeken bij een verhaal was toch nog een heel karwei.”
Het is aan een reisvereniging te danken dat carnaval structureel wortel schoot in Raamsdonk. Ingrid: ,,Ze maakten geen tripjes meer. Dus gingen ze carnaval vieren in Oosterhout. Totdat werd bedacht: dat moet toch in ons dorp kunnen?” In 1969 werd in café Bouwens, nu café den Artiest, waar ook het gesprek plaatsvindt, een carnavalsvereniging opgericht, die in 1978 uitmondde in de SRK.
Waar een klein dorp groot in kan zijn, bewijst Den Haaykaant elk jaar weer met de optocht. Enorme wagens, die oh’s en ah’s bij de toeschouwers ontlokken. Wat is het geheim erachter? Marcel: ,,Om zo groot te kunnen bouwen, heb je locaties nodig. Bij boeren, bij tuinders, bij loonwerkers. Die werken heel graag mee. En er is een gezonde rivaliteit. Tussen de verenigingen onderling, maar ook naar Faantelaand toe: wie komt het beste voor de dag.”
Dan lag het carnaval bijna op zijn kont, maar altijd stonden er weer mensen op die dat niet lieten gebeuren
- Ingrid Berende, medewerker boek ‘Hoe mooi is ons dorpke’
Die na-ijver leidde in het verleden weleens tot vijandigheid. Had de horeca bijvoorbeeld een probleem met de SRK en vice versa. Was een carnavalsclub niet eens met de uitslag, kwam er een handgemeen van.
Er zijn moeilijke tijden geweest. Ingrid: ,,Dan lag het carnaval bijna op zijn kont, maar altijd stonden er weer mensen op die dat niet wilden laten gebeuren en er weer leven inbliezen.” Marcel: ,,Raamsdonk is net als dat Gallische dorp van Asterix en Obelix. Er staan als het echt moet.”
Veel is ook bij toeval ontstaan. Marcel: ,,Neem het Buurtlied. Dat is nu een giga-liedjesfestijn in een mudvolle zaal met videoclips en al, waarbij de saamhorigheid wordt gevierd. Het is begonnen op een carnavalsmaandag in café Rutters, gekleed in een pyjama. Dat sloeg aan.”
Carnaval is, zo wordt duidelijk omschreven in het door Niels Verhoeven prachtig vormgegeven boek, op veel vlakken belangrijk voor Raamsdonk. ,,Het blijft niet bij feesten, de verenigingen dragen ook veel bij aan andere activiteiten”, zeggen Marcel en Ingrid. ,,Reclameborden ophangen bij de voetbalclub, meehelpen met de Dollemansdagen. Eén appje en je ziet ze daar terug.”
Kortom? ,,Carnaval is het sociale cement van Raamsdonk.”
‘In ons dorpke’ vanaf 30 november à 44 euro te koop via jubileumboek@denhaaykaant.nl
Bron: BN de Stem