Rupert van Nassau-Sonnenberg

Uit Wiki Raamsdonks Erfgoed
Versie door Colani (overleg | bijdragen) op 23 sep 2024 om 10:14 (Nieuwe pagina aangemaakt met '{{Infobox heerser | naam = Rupert ‘de Krijgshaftige’ | afbeelding = | onderschrift = | functie = 10px Graaf van Nassau-Sonnenberg | regeerperiode = 13551390 | inauguratie-naam = | inauguratie = | mederegent-naam = Mederegent | mederegent = Kraft (1355–1361) | voorganger = n.v.t. | opv...')
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Rupert ‘de Krijgshaftige’
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Graaf van Nassau-Sonnenberg
Regeerperiode 13551390
Mederegent Kraft (1355–1361)
Voorganger n.v.t.
Opvolger Anna van Nassau-Hadamar
Regent van Nassau-Hadamar
Regeerperiode ca. 1368–1390
Voorganger n.v.t.
Opvolger Johan I van Nassau-Siegen
Huis Nassau-Sonnenberg
Vader Gerlach I van Nassau
Moeder Irmgard van Hohenlohe
Geboren ca. 1340
Gestorven 4 september 1390
Begraven Kirchheimbolanden
Partner Anna van Nassau-Hadamar
Religie Katholiek
Wapenschild
Wapen van de Walramse Linie

Rupert van Nassau-Sonnenberg (ca. 1340 [1] [2] [3] [4]4 september 1390 Citefout: Na het label <ref> ontbreekt het afsluitende label </ref> ), bijgenaamd ‘de Krijgshaftige’, Duits: Rupert ‘der Kriegerische’ Graf von Nassau-Sonnenberg, was sinds 1355 graaf van Nassau-Sonnenberg, een deel van het graafschap Nassau. Hij stamt uit de Walramse Linie van het Huis Nassau. Hij werd bekend als de laatste dolende ridder door zijn talrijke vetes over de erfenis van zijn vrouw Anna van Nassau-Hadamar, totdat hij in 1384, ter gelegenheid van de stichting van het Catherina-altaar in de kapel in de muurtoren van de Burcht Sonnenberg, plechtig het zwaard voor eeuwig neerlegde.

Biografie

De Burcht Sonnenberg
De dubbele toren van Slot Greifenstein

Rupert was de tweede zoon van graaf Gerlach I van Nassau uit diens tweede huwelijk met Irmgard van Hohenlohe, Citefout: Na het label <ref> ontbreekt het afsluitende label </ref> Kraft overleed op 1 oktober na 1361. Citefout: Na het label <ref> ontbreekt het afsluitende label </ref>

Strijd om Nassau-Hadamar

Na het overlijden van zijn zwager Hendrik van Nassau-Hadamar (vóór 1369) was diens broer Emico III de wettige opvolger. Emico was echter zwakzinnig en werd daarom als ongeschikt voor de regering beschouwd. Direct na het overlijden van Hendrik begon de Nassau-Hadamarse Successiestrijd. Emico werd door zijn verwanten in Klooster Arnstein ondergebracht, terwijl zij met Hendrik II van Hessen om zijn erfenis streden. Als echtgenoot van Emico’s oudste zuster nam Rupert het regentschap voor Emico op zich. Tegelijkertijd maakte echter ook Johan I van Nassau-Siegen, de senior van de Ottoonse Linie, erfaanspraken op Nassau-Hadamar. Uiterlijk in 1371 kwam het tot een openlijke breuk tussen Rupert en Johan. Tijdens de daaropvolgende veertien jaar bestreden beiden elkaar in jarenlange vetes, die slechts tweemaal (in 1374 en 1382) na door derden bemiddelde kortdurende overeenkomsten onderbroken werden. In de eerste fase van de vete (1372–1374) slaagde Rupert erin de Burcht Sonnenberg onbeschadigd te houden, maar werd de stad Nassau zo zwaar verwoest dat die voor enige tijd opgegeven werd. Tijdens de laatste fase van de vete (1382–1385) werd Slot Greifenstein uitgebreid met de door Rupert en de graaf van Solms-Burgsolms in 1382 gebouwde markante dubbele toren (Nassauer en Bruderturm). Een op 22 juni 1385 door bemiddeling van de Rijnlandse stedenbond tot stand gekomen overeenkomst, die de overeenkomsten van 1374 en 1382 in alle wezenlijke zaken bekrachtigde, hield stand. Rupert en Johan deelden Nassau-Hadamar. De stad Hadamar werd overgedragen aan Anna.

Na deze vete streed hij aan de zijde van de Rijnlandse-Wetterause stedenbond in de Hattsteinischen Krieg tegen de Rijnadel.

Rupert overleed op 4 september 1390 en werd begraven in Kirchheimbolanden.[5]<ref group="noot">Dek (1970) noemt de huidige naam van de stad, die pas sinds de 19e eeuw in gebruik is. Voordien heette de stad Kirchheim.

Huwelijk

Rupert huwde vóór 8 november 1362[5][6][7][8] met Anna van Nassau-Hadamar († 21 januari 1404[5][6][7][8]), dochter van graaf Johan van Nassau-Hadamar en Elisabeth van Waldeck.[5][6][7][8] Rupert en Anna bleven kinderloos.[5][6][9][7][8] Anna ontving in 1365 de Burcht Sonnenberg als weduwengoed. Na haar dood kwam het aan de beide takken van de Walramse Linie die het in gemeenschappelijk bezit hielden.[10] Anna hertrouwde vóór 11 januari 1391[8] met graaf Diederik VIII van Katzenelnbogen († 17 februari 1402[5][6][8]) Diederik en Anna werden begraven in Klooster Eberbach.[5][6][8]

Voorouders

Voorouders van Rupert ‘de Krijgshaftige’ van Nassau-Sonnenberg
Betovergrootouders Hendrik II van Nassau
(ca. 1180–1247/50)
⚭ vóór 1215
Machteld van Gelre en Zutphen
(?–na 1247)
Diederik II van Katzenelnbogen
(?–1245)
⚭ vóór 1219
Hildegunde
(?–?)
Hendrik I van Isenburg-Cleeberg
(?–vóór 1227)

Irmingard
(?–1213/18)
Hendrik van Blieskastel
(?–1237)
⚭ vóór 1225
Agnes van Sayn
(?–1259)
Godfried van Hohenlohe
(?–1254/55)

Richeza van Bocksberg ?
(?–na 1262)
Frederik van Truhendingen
(?–1274)
⚭1240
Margaretha van Andechs-Merano
(?–1271)
Ulrich I van Württemberg
(ca. 1226–1265)
⚭ 1260/64
Agnes van Liegnitz
(1243/50–1265)
Rudolf I van Baden
(ca. 1230–1288)
⚭ 1257
Kunigunde van Eberstein
(ca. 1230–1290)
Overgrootouders Walram II van Nassau
(ca. 1220–1276)
⚭ vóór 1250
Adelheid van Katzenelnbogen
(?–1288)
Gerlach I van Isenburg-Limburg
(?–1289)

Imagina van Blieskastel
(?–vóór 1298)
Kraft I van Hohenlohe
(ca. 1242–1312/13)
⚭ 1280/85
Margaretha van Truhendingen
(?–1293/94)
Eberhard I van Württemberg
(1265–1325)
⚭ vóór 1291
Irmagard van Baden
(ca. 1270–1320)
Grootouders Adolf van Nassau
(ca. 1255–1298)
⚭ ca. 1271
Imagina van Isenburg-Limburg
(?–na 1317)
Kraft II van Hohenlohe
(?–1344)
⚭ 1306
Adelheid van Württemburg
(1295–1342)
Ouders Gerlach I van Nassau
(vóór 1288–1361)
⚭ vóór 1337
Irmgard van Hohenlohe
(?–1372)

Externe links

  • (Engels) Nassau op: An Online Gotha, by Paul Theroff.
  • (Engels) Nassau op: Medieval Lands. A prosopography of medieval European noble and royal families, compiled by Charles Cawley.
  • Dek, A.W.E. (1970). Genealogie van het Vorstenhuis Nassau. Europese Bibliotheek, Zaltbommel.
  • <link href="mw-data:TemplateStyles:r134954" rel="mw-deduplicated-inline-style">(fr) Huberty, Michel, Giraud, Alain; Magdelaine, F. & B. (1981). l’Allemagne Dynastique. Tome III: Brunswick-Nassau-Schwarzbourg. Alain Giraud, Le Perreux.
  • <link href="mw-data:TemplateStyles:r134954" rel="mw-deduplicated-inline-style">(de) Sauer, Wilhelm (1889). Allgemeine Deutsche Biographie. Band 29. Duncker & Humblot, Leipzig, "Ruprecht der Streitbare", pp. 731.
  • Venne, J.M. van de, Stols, Alexander A.M. (1937). Geslachts-Register van het Vorstenhuis Nassau. A.A.M. Stols Uitgevers-Maatschappij, Maastricht.
  • Vorsterman van Oyen, A.A. (1882). Het Vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden. A.W. Sijthoff en J.L. Beijers, Leiden en Utrecht.

Voetnoten


Referenties

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam dek
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam venne
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam vorsterman
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam cawley
  5. Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam sauer
  6. Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam huberty

}}

Voorganger:
Gerlach I van Nassau
Graaf van Nassau-Sonnenberg
1355–1390
Opvolger:
Anna van Nassau-Hadamar

Voorganger:
Regent van Nassau-Hadamar
ca. 1368–1390
Opvolger:
Johan I van Nassau-Siegen

Voorganger:

[1] Regent van Nassau-Hadamar
ca. 1368–1390

Opvolger:
Johan I van Nassau-Siegen