Praatjes genoeg op het Kerkplein in Raamsdonk

Raamsdonk, 30 juli 2008 - BN - De Stem - Met de vlaggenstok over zijn schouder komt Piet van Dongen (72) het Kerkplein van Raamsdonk oplopen. Hij is alweer vijftien jaar koster van de St. Bavokerk.
"De kerk is vanmiddag open voor het publiek, net als elke dinsdagmiddag ", zegt Van Dongen. "Dus dan hangen we de vlag uit." Even later balanceert hij met vlag op een houten trap naast de kerkdeur. Als de vlag hangt, komt Van Dongen even bij ons zitten. We hebben ons 'terras' opgezet naast de kiosk van Raamsdonk, die een paar jaar geleden nog zo fraai is gerestaureerd. "Ik heb 43 jaar in de bouw gewerkt, als ijzervlechter. Met mijn 57 jaar kon ik stoppen. Daar hebben ze in Den Haag vast abuis mee gehad, maar ik heb die kans toch mooi gegrepen. Sindsdien ben ik actief voor de kerk. Er zijn in de loop der jaren steeds meer klusjes bijgekomen, ik onderhoud onder meer de kerk en de begraafplaats."

"Het kerkhof ligt er hier altijd keurig bij", weet Gerard Marcelissen (55). "Daar is het hele dorp blij mee." Marcellisen is vanaf zijn woning aan de Raadhuisstraat naar het Kerkplein komen wandelen. In een bakje koffie heeft hij geen trek, maar hij schuift wel aan voor een praatje.

Van Dongen wil voor hij weer opstapt nog even vertellen dat de Raamsdonkse kerk wekelijks nog best wat bezoekers trekt. "Niet alleen uit Raamsdonk, maar ook vanuit de regio komen ze hier naar de dienst. Dat komt omdat we hier op het dorp zo'n geweldig gemengd koor hebben. In andere kerken moeten ze soms een bandje of cd aanzetten voor de muziek, maar hier op Raamsdonk wordt er altijd nog gewoon gezongen."

Terwijl Marcelissen vertelt dat het heerlijk wonen is in Raamsdonk, komt oud-wethouder Jan van Strien aangefietst. "Ik kom net van de buurtbus af." Van Strien is een van de vrijwillige chauffeurs op de buurtbus die dagelijks een aantal keer door Raamsdonk komt. Als hij zit, zegt Van Strien tegen Marcellisen: "Volgens mij had ik net jouw zus nog in de bus zitten." "Welke zus? Ons Toos of ons Marina? Ofwel, de oudste of de jongste?", reageert Marcellissen. "Ik vraag natuurlijk niet naar de leeftijd hè," zegt Van Strien weer op zijn beurt. Na wat heen en weer gepraat zijn ze eruit: het was Toos.

Luid bellend fietsen even later Mieke Rekkers (30) en Jolanda Hooijmaijers (30) vanuit de Past. Bruijnenstraat de hoek om. De twee meiden lusten wel een bakje koffie. "We gaan zo een rondje fietsen met Joris, mijn neefje. Maar hij ligt nu nog op bed", vertelt (30) Hooijmaijers. Rekkers Met de vlaggenstok over zijn schouder komt Piet van Dongen (72) het Kerkplein van Raamsdonk oplopen. Hij is alweer vijftien jaar koster van de St. Bavokerk. "De kerk is vanmiddag open voor het publiek, net als elke dinsdagmiddag", zegt Van Dongen. "Dus dan hangen we de vlag uit."

Even later balanceert hij met vlag op een houten trap naast de kerkdeur. Als de vlag hangt, komt Van Dongen even bij ons zitten. We hebben ons 'terras' opgezet naast de kiosk van Raamsdonk, die een paar jaar geleden fraai is gerestaureerd. "Ik heb 43 jaar in de bouw gewerkt, als ijzervlechter. Met mijn 57 jaar kon ik stoppen. Daar hebben ze in Den Haag vast abuis mee gehad, maar ik heb die kans toch mooi gegrepen. Sindsdien ben ik actief voor de kerk. Er zijn in de loop der jaren steeds meer klusjes bijgekomen, ik onderhoud onder meer de kerk en de begraafplaats." "Het kerkhof ligt er hier altijd keurig bij", weet Gerard Marcelissen (55). " Daar is het hele dorp blij mee." Marcelissen is vanaf zijn woning aan de Raadhuisstraat naar het Kerkplein komen wandelen. In een bakje koffie heeft hij geen trek, maar hij schuift wel aan voor een praatje. Van Dongen wil voor hij weer opstapt nog even vertellen dat de Raamsdonkse kerk wekelijks nog best wat bezoekers trekt. "Niet alleen uit Raamsdonk, maar ook vanuit de regio komen ze hier naar de dienst. Dat komt omdat we hier op het dorp zo'n geweldig gemengd koor hebben. In andere kerken moeten ze soms een bandje of cd aanzetten voor de muziek, maar hier op Raamsdonk wordt er altijd nog gewoon gezongen."

Terwijl Marcelissen vertelt dat het heerlijk wonen is in Raamsdonk, komt oud-wethouder Jan van Strien aangefietst. "Ik kom net van de buurtbus af." Van Strien is een van de vrijwillige chauffeurs op de buurtbus die onder andere door Raamsdonk rijdt. Als hij zit, zegt Van Strien tegen Marcelissen: " Volgens mij had ik net jouw zus nog in de bus zitten." "Welke zus? Ons Toos of ons Marina? Ofwel, de oudste of de jongste?", reageert Marcelissen. "Ik vraag natuurlijk niet naar de leeftijd hè," zegt Van Strien weer op zijn beurt. Na wat heen en weer gepraat zijn ze eruit: het was Toos.

Luid bellend fietsen even later Mieke Rekkers (30) en Jolanda Hooijmaijers (30) de hoek om. De twee vrouwen lusten wel een bakje koffie. "We gaan zo een rondje fietsen met Joris, mijn neefje. Maar hij ligt nu nog op bed", vertelt Hooijmaijers. Rekkers wil wel vertellen over het 'culturele rondje Raamsdonk' dat ze een tijdje terug voor haar vriendinnen heeft georganiseerd. "Ik vond dat we eigenlijk te weinig over onze achtergrond wisten. Ik ben in de Raamsdonkse historie gedoken en heb een rondleiding d00r het dorp gegeven, op de fiets. Dat was ontzettend leuk. En leerzaam natuurlijk. Ik heb ook heel veel voorpret gehad. Vooral bij het kijken van oude films over het dorp. Ik herkende veel leeftijdgenoten bij de Raamsdonkers op de beelden, dat waren natuurlijk hun opa's en oma's." Laatst heeft de groep vriendinnen ook nog meegedaan aan Toer de Boer. "Die boerenbedrijven zijn natuurlijk ook echte Raamsdonkse cultuur."

Digitalisering en Wiki opmaak: Terry van Erp